Van pure wildgroei zal ik het moeten hebben
En hoe zit het? Heeft u al een noodpakket in huis? Ik niet.
In plaats daarvan oriënteer ik me op de stadse natuur. Die moet genoeg mogelijkheden bieden om zonder noodpakket een tijdje te kunnen overleven. Als bosjesman.
Ter studie eet ik daarom af en toe een paardebloem, kauw ik op een jonge brandnetel of steek een blaadje salie in mijn mond uit een tegeltuintje. En steeds verder breng ik mijn oogstgebied in kaart: daar staat salie, daar staat zuring, daar is daslook.
Allemaal eetbaar en gezond!
Maar eerst neem ik u even mee voor een tocht. We staan hier op het voormalige land van Hoboken. De eerste bosjesman, in de jaren negentig van vorige eeuw, had hier zijn domein. Hij noemde zich, nu put ik even uit mijn herinnering, Oeuf, alles begint bij een ei ten slotte. Oeuf was een verwarde man met een racefiets. Oeuf dacht ook kosmische boodschappen te ontvangen en plaatste daartoe op het kale land (toen nog er was geen museumpark) spiegeltjes en potdeksels. Nu staat er het Depot. De reuzenbloempot. Disney. Ik heb niks tegen bloempotten,maar deze bijdrage aan de ‘groene’ stad zou ik het liefst omkeren: als vanzelf ontstaat er iets wat meer op architectuur lijkt: een koepel (en pottenkijkers kunnen zich gewoon blijven spiegelen).
Tegenover de pot bevindt zich dan de tuin van het Nieuwe Instituut. Het is een zogeheten zoöp of zoöperatie, dat is de door dit instituut gebruikte naam voor de plek ‘waarin mensen een relatie op basis van gelijkwaardigheid onderhouden met dieren, planten, microben en andere levensvormen.’ Aandacht dus voor het bestaansrecht van plant en dier. ‘En bosjesmannen’ zou je denken, maar nee, die worden er weggestuurd want die geven te veel overlast. Ik heb hier trouwens geen eetbare planten kunnen vinden.
Op dan naar het Stadspark West. Ik had er over gehoord, maar het blijkt een Rotterdams Utopia. Het is een idee hoe je groene gebieden in Rotterdam aaneen kunt schakelen. Van zo’n idee kun je niet eten, ten minste ik niet. Aardig is hier te vermelden dat de architect Wijdeveld in zijn jonge jaren in Londen langs de oever van de Thames op zoek ging naar Utopia. Hij had erover gelezen in ‘News From Nowhere’ een krantje dat ontwerper William Morris uitgaf, een suffertje van een idealistische gemeenschap die dus niet bestond. Dagen en dagen ging hij er naar op zoek.
Terug nu naar de realiteit: ongemerkt schieten hemelbomen als groot onkruid op. U kunt ze herkennen aan de fraaie bladertooi op een dunne stam die sierlijk huift. Maar ze zijn helaas oneetbaar en zelfs giftig. De bladeren,bloemen en zaden kunnen bij inname braken, diarree en buikpijn veroorzaken. Dan de Japanse duizendknoop, ook zo’n invasieve soort! Jonge scheuten hiervan zijn eetbaar en kunnen, net als rabarber, op verschillende manieren worden bereid. Je vindt ze niet op zoöps of in Utopia. Het is overigens een geruststellende gedachte dat hoe harder je de natuur uitrukt, hoe harder hij terugkeert of in het Latijn: "Naturam expellere furca, tamen usque recurret"(Horatius). Van die pure wildgroei zal ik het moeten hebben.
Zo is er ten westen van Spangen een spoordijkje als overblijfsel van het havenspoor. Men vindt er bramen, appels, brandnetel, paardenbloem [‘die hep zijn eigen feesboekpagina’]. Gaande over het dijkje krijg ik zicht op enkele collega-bosjesmannen die onder het lover van twee flinke hemelbomen een middagdutje doen. We spreken hier van ‘inclusieve biodiversiteit’. Ze slapen in de open lucht op een enigszins beschutte plek buiten het zicht van pottenkijkers. Ik heb ze niet gevraagd wat ze aten, maar zag wel wat ze dronken of liever: zopen.
Ik passeer iets verderop vier prachtige haagbeuken en besluit mijn tocht bij een gigantische Canadese populier. Het schijnt dat bomen niet kunnen spreken, maar als je aan de voet van zo’n reus staat denk je wel anders, want bij een klein zuchtje wind spreekt de boom. Het ruisen der bomen is een onderbelichte kwaliteit en een mens leeft niet van brood alleen ten slotte. Te zien aan de braamstruiken aan voet van deze kolos wordt het een goed bramenjaar.
Stop die mededelingmaar vast in uw noodpakket!
_(cropped)-nrk-beta-CC-BY-SA-2.0-S.jpg)
.gif)
