Ontroerd
U zult wel denken als u de titel leest: ontroerd? Gryn? Ja, uw columnist was ontroerd. En niet zo’n klein beetje óók! Heb haast een heel pakje Tempo weg zitten janken. En dat wil wat zeggen.
Een kleine week geleden stuitte ik namelijk op een uitzending van de stichting Parkinson.nl. Daarin te gast waren Rob de Nijs en Ernst Daniel Smid, beiden getroffen door deze ziekte. Ze gaven, samen met deskundigen, uitleg wat die ziekte betekent voor de patiënt zelf en hun naasten. Het trof me, hoe beiden er zo open en eerlijk over spraken. Vond het verschrikkelijk dapper ook, want je geeft je zelf, mèt je ziekte, wèl eventjes bloot voor ’t oog van iedereen die kijkt!
Parkinson is een vreselijk slopende, aftakelende ziekte: heb het zelf gezien bij twee klanten van ons. Een oudere dame en eentje van mijn eigen leeftijd.
Wat me nu het meeste aangreep was te zien hoe Ernst, een beer van een vent, met een geweldig stemgeluid, zó aangetast was door deze ziekte, en dat in slechts twee jaar tijd. In 2019 zag je ‘m nog een motortrip maken met Ron Brandsteder en Marco Bakker door Denemarken: vól in het leven. En met het 25-jarig jubileum van de Drie Baritons zong hij de sterren van de hemel..
En nu: hartverscheurend om te zien hoe die vreselijke ziekte hem in de greep had. Toen kwamen zijn maatjes, en begonnen te zingen:”Amigos para siempre”, Vrienden voor altijd.
Tsja, en toen kwamen de tranen. Ernst was niet in z’n stoel te houden: hij zong mee! En de andere twee, ach, de genegenheid spatte er van af! Kan me niet voorstellen dat er íemand is, die dit gezien heeft, die niet ontroerd was!
Zag de vreugde in Ernst zijn ogen, toen zijn maatjes begonnen te zingen, maar ook, eventjes maar , het verdriet en de onmacht. Maar ook bij de twee anderen: het verdriet om hun makker. En ook de diepe genegenheid voor deze grote kerel.
Lieve lezers: ik doe een oproep aan u, als het mag. Steun deze stichting voor maar € 5,= per maand. En hou in uw achterhoofd: het kan ieder van ons overkomen.
Kijk de uitzending terug, dan weet u waar ik over spreek, en begrijpt u ook waarom ondergetekende zo vreselijk heeft zitten huilen van ontroering.
Alvast mijn dank!
Relevante reacties kunnen onder het stuk geplaatst worden. Mail daartoe met naam afzender en woonplaats naar: contact@vandaagenmorgen.nl