It sucks!

19 augustus 2021 door Corry Gryn
It sucks!
De laatste veertien jaar verbleef ik op een camping in de prachtige Betuwe Foto C Gryn

Ons werd door V&M gevraagd om eventueel verslag te doen van onze vakantie. Daar kan ik, helaas, vreselijk kort over zijn: it sucks! In goed nederlands…

Je zou er van aan de drank raken! De gemeente heeft namelijk de gewoonte om het braakliggend stuk dijk achter onze huizen te gaan maaien in mijn vakantie. Zowel in mijn voorjaarsvakantie als in mijn zomervakante is het prijs: ’s morgens vanaf half 8 is het een takkeherrie! Gelukkig heb ik daar als ik nog op bed lig geen last van, maar ik mag graag ’s morgens vroeg de achterdeur naar de tuin opengooien om te genieten van het gekwinkeleer van de vogels.

Nou, vergeet het maar! In plaats van het geluid van mijn zoetgevooisde gevleugelde vriendjes, knalt het door merg en been snijdende geluid van een elektrische maaier mijn huisje binnen! Ik verdenk de gemeente er van mij in de gaten te houden en als ze merken dat ik vakantie heb de betreffende afdeling opdracht geven om te gaan maaien!

Tsja, dat is het nadeel als je je vakantie thuis ‘viert’.

Ging ik vroeger elk jaar naar het buitenland, de laatste veertien jaar verbleef ik op een camping in de prachtige Betuwe, bij mijn zelfbenoemde pleegouders. En daar heb ik heerlijke herinneringen aan. En honderden foto’s. Dankzij het digitale tijdperk kan ik dus wanneer ik er behoefte aan heb, zó in het verleden duiken. Wat hèb ik genoten in eigen land! Met de liefste pleegouders die men zich wensen kan!

Maar nu zit ik twee weken thuis. Aangezien het weer een tikkeltje te wensen over laat, en dat is het understatement van het jaar, werp ik me maar op bezigheden binnenshuis. Met een gezellig muziekje op de achtergrond hou ik me bezig met huishoudelijke taken. Wèl omringd door voorwerpen vanover de hele wereld. Dat heb je dan weer mee als je vroeger drie ooms ‘in de bagger buitenaf’ had. En aangezien mijn vader heel jong overleed, wierpen mijn ooms zich op als ‘tweede vader’, stuk voor stuk. Dus u merkt wel, ondergetekende is een verwende vrouw!

Want ze hèbben me verwend! Met name mijn oom Jacob had er een handje van om , van overal ter wereld waar hij werkte, ook iets voor mij mee naar Nederland te nemen. Kettingen en armbanden van handgemaakte kralen uit Ghana, een lederen cowboyvest met franjes uit Amerika, een prachtige lap stof van Fiji, een schilderij gemaakt van borduurgaren ook weer uit Ghana, een echte bush-hat uit Australië..

Voeg daarbij de dingen uit Indonesië, die mijn eigen paps meebracht  zo’n 70 jaar geleden. Een handgebatikte sarong en slendang, diverse Djokja zilveren voorwerpen en sieraden, een prachtig houten tafeltje met uitgesneden paradijsvogel.

En dan ook nog de dingen die ik zelf verzameld heb uit met name Turkije. Kortom: als ik om me heen kijk heb ik de hele wereld om me heen!

Alleen jammer dat het buiten wel herfst lijkt momenteel: het regent zó hard dat ik daarstraks de neiging had om naar de plaatselijke bouwmarkt te rijden voor hout en spijkers. Denkend aan Noach, die zag de bui óók al hangen…

Één voordeel: alles is mega groen en fris buiten! Heb van de weeromstuit maar Spaanse knoflooksoep gekookt, heb ik toch een beetje het vakantiegevoel. Want dat eet ik alleen als ik vakantie heb. Ik kan het niet maken om dat in het weekend te eten: je hebt nog 3 dagen last van de naweeën! En vanavond maak ik iets Italiaans. Morgen iets Turks, en de rest van de week wordt het Indonesisch, mijn favoriete keuken. Volgende week wordt het weer “Koken zonder knoflook”. Dan mag deze drogist weer op komen draven in mantelpak en met opgestoken haar. En elke dag de wekker om 6:30…Niet dat ik een hekel aan mijn werk heb: ik beoefen het leukste vak ter wereld, voor míj althans. Maar een mens heeft af en toe zijn rust nodig. Dus ik hoop dat ik morgenochtend vroeg weer kan genieten van het gezang van mijn vriendjes. Zo niet, gooi ik er een cd van onze eigen Marco tegenaan. Met de volumeknop op 14! Neem ik gelijk wraak op die buurtgenoten die mij tot 03:00 ’s nachts wakker houden met hun vreselijke takkeherrie, die zíj muziek durven te noemen!

En zo probeer ik er maar wat van te maken. Er wordt ons toch nog een paar prachtige dagen in het vooruitzicht gesteld, dus wie weet kan ik de laatste dagen van mijn vakantie wel met mijn camera op pad. Zou toch leuk zijn: heb het ding al die dagen nog geen één keer in mijn handen gehad.

Maar ik moet het eerst zien en dan geloven: er wordt ons zó veel beloofd de laatste tijd!

Groeten van Corry Gryn Foto C. Gryn

Over de columnist

Corry Gryn

Corry Gryn (Sliedrecht 1963) is columnist bij V&M. Ze werkt tevens als drogist in Sliedrecht, houdt van muziek -van rock tot opera- en is gek op dieren.

Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Haarza(a)kje
09 mrt
Haarza(a)kje
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
06 mrt
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
Roodkapje voor komende generaties
04 mrt
Roodkapje voor komende generaties
De “maareh-methode” van Den Haag
02 mrt
De “maareh-methode” van Den Haag
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.