Ruimen
Weet niet of u wel eens een huis van een familielid heeft moeten leegruimen, maar ondergetekende is de afgelopen jaren twee keer 'aan de beurt' geweest.
De eerste keer een jaar of 10 geleden. Onze enige tante van vaders kant ging verhuizen naar een verzorgingstehuis. Zal u even de toenmalige situatie schetsen.
Onze tante was ongetrouwd en woonde in een enorm herenhuis van ruim 100 jaar oud, op de tweede verdieping. Ze had daar jaren gewoond met haar moeder en eveneens ongetrouwde zuster. Aangezien mijn oma dól was op antiek, en mijn tantes op sieraden, als 'geldbelegging', stond/lag het huis daar vol mee. Mijn twee zusters en ik zijn weken lang bezig geweest met ruimen. Wat je dan allemaal niet tegenkomt!
Op een middag was ik bezig in de kleedkamer. Als eerste de kast van mijn overleden tante onder handen genomen. Nou, dat heb ik geweten! Ik kwam op een gegeven moment opgerolde panties tegen die, toen ik ze beetpakte, volledig verkruimelden in mijn handen. Mijn oudste tante is overleden in 1995, en die dingen lagen er 18 jaar later nóg... . Mijn jongste tante kon dus blijkbaar niets weggooien. Zes weken zijn we bezig geweest.
Wat er allemaal niet door onze handen gegaan is: antiek, Makkumer aardewerk, oud zilveren voorwerpen en sieraden, bergen oude elpee's, kleding, noem maar op! (Was blij met die elpee's: een hele stapel meegenomen met opera en operettemuziek. Mijn tantes waren dól op Marco!) We hadden één voordeel: op de onderste verdieping van het herenhuis zat de Kringloopwinkel, dus het was een kwestie van het spul naar beneden brengen. En ja, soms kwamen we dingen tegen die toch wat emotionele herinneringen boven brachten. Maar dat hoort er nu eenmaal bij.
De tweede keer dat we moesten ruimen was na het overlijden van onze tante, afgelopen November.
Ook in haar relatief kleine kamer in het verzorgingstehuis, had ze vreselijk veel spullen. En het moest in 1 week tijd leeg. We vroegen ons op een gegeven ogenblik af hoeveel zooi een mens om zich heen kan verzamelen. En mijn familie vond het maar wàt fijn dat hun jongste zussie alleen is: ik kreeg de dingen mee waarvan we niet zeker wisten of we ze kwijt wilden. Dus nu, na een half jaar, zit ik nog steeds dingen uit te zoeken...
Conclusie: lieve mensen, als je je familie niet wilt opzadelen met een enorme berg 'troep', ga in vredesnaam òm de zoveel jaar ruimen!
Anders zit er iemand van de familie, in dit geval ondergetekende, met een (antieke) dekenkist vól met Makkumer aardewerk, oud zilver en een berg sieraden die niet gedragen worden.
Dat wil je niemand aandoen, tòch?
.gif)
