Karma?
Afgelopen weken een paar staaltjes van 'Karma' gezien. In een deuk gelegen!
Eerste geval op de dijk van Alblasserdam/Kinderdijk. We reden met z'n allen achter een Duitse camper aan, richting Kinderdijk. Ter hoogte van de molens gaat dat bijna altijd stapvoets. Dat weet je gewoon als je elke dag daar rijdt in het toeristenseizoen. Ik zelf ga dan ook een minuut of 15 vroeger op weg dan anders. Maar dan zijn er altijd van die horken die het geduld niet op kunnen brengen om er even een paar minuten langer over te doen.
Zo ook deze keer. Na een minuut of 5 begon de auto achter die camper telkens te claxonneren. Rete-irritant vind ik dat! En de chauffeur van die camper waarschijnlijk ook. Op een gegeven moment dook die op een parkeerplaats langs de dijk. Het bewuste blauwe autootje met de driftige chauffeur schoot er als een speer voorbij. Weet niet hoe hard hij reed, maar het was absoluut geen 50km/uur!
Ik kreeg de neiging om te stoppen, naar de camper te lopen en in mijn beste Duits de bestuurder te vertellen dat niet alle Nederlanders van die horken zijn. Maar wist zo gauw de vertaling van 'horken' niet. Dus maar door gereden naar de pont van Kinderdijk.
Daar aangekomen even twee keer met mijn ogen geknipperd: ik kwam terecht achter het bewuste blauwe autootje. Waar ik dan niet verbaasd over was, was dat er een gedreun uit die auto kwam. Want dat geluid kon ik geen muziek noemen... De bestuurder er van zat te headbangen als een idioot, en met zijn handen op het stuur te meppen. En de pont lag aan de andere kant. "Ach ziel, toch! Wat moet jij het moeilijk hebben!" was mijn eerste gedachte. Toen we na een minuut of tien in Krimpen aangekomen waren schoot 'ie als een jekko de dijk op, waar hij vervolgens in de ankers moest vanwege het verkeer. Heb als een oude, wijze vrouw maar even met mijn hoofd zitten schudden. "Denk om je hart en bloeddruk, jochie!'
Een paar dagen later nóg een gevalletje Karma.
Ik kwam terug van boodschappen doen. Toen ik met mijn tassen richting mijn huisje liep, kwam er een ouwe roestbak van de parkeerplaats van de sportschool uit de wijk gescheurd. Met knetterende uitlaat. En hij reed absoluut niet stapvoets, zoals dat hoort op een woonerf. Er lopen hier vaak kinderen te spelen, dus mijn normaal gesproken lage bloeddruk steeg binnen een seconde naar onmetelijke hoogte. Ik bleef staan en gebaarde dat 'ie een beetje kalm moest doen. De etterbak keek naar me en gaf nog even een dot gas. Terwijl ik de bocht om liep keek ik 'm na.
Vervolgens het geluid van gierende remmen, en een grote klap.
Terwijl ik verder liep zag ik dat de bestuurder van de bewuste roestbak zijn schroothoop geparkeerd had en met grote stappen om zijn auto liep. Heb verder maar niet gekeken wat er loos was, maar dat het niet echt lekker geëindigd was, was wel duidelijk.
Grinnikend mijn huisje ingestapt, en dacht: "Ja, knul: Karma is a bitch!"
corrygryn@vandaagenmorgen.nl
