Misbruik van elektrische fietsen
De gouverneur generaal van de kolonie Rotterdam Zuid, Marco Pastors, doet al meer dan een decennium met zijn Nationaal Programma verwoede pogingen het gedrag van de inboorlingen te veranderen of te verbéteren, zoals hij zelf ongetwijfeld denkt. Dit heeft tot nog toe weinig resultaten opgeleverd ook al wordt er een kwart miljard aan ten koste gelegd. De gemiddelde bewoner van Rotterdam Zuid heeft geleerd dat je van de overheid weinig goeds kunt verwachten. Het Nationaal Programma heeft dat met zijn top down benadering alleen maar versterkt. Aan de bestraffende uitspraken van de gouverneur generaal gaat men over het algemeen schouderophalend voorbij.
Bij dit alles wordt dezer dagen een hilarische voetnoot geplaatst. The powers that be vinden dat de bewoners van Rotterdam Zuid te weinig gebruik maken van de fiets. En dat terwijl het toch heel erg Nederlands en aangepast is juist wel te klimmen op wat men vroeger wel aanduidde als het stalen ros. Waarachtig, waren wij vroeger niet trots op Juliaantje die zich met de prinsessen op de fiets liet fotograferen?
Herinneren wij ons niet dat gedurende de zwarte jaren van de bezetting Sint Nicolaas vaak bij gebrek aan een echt paard op een rijwiel arriveerde? En daar op Rotterdam Zuid met zijn 180 nationaliteiten laten zij die traditie links liggen. Tot zoverre de integratie en de bereidheid mee te doen in onze samenleving.
De zuiderlingen moeten dus in het zadel. Om dit te bevorderen heeft het bedrijf Lime in heel het stadsdeel een groot aantal elektrische huurfietsen geplaatst.
En inderdaad, na een tijdje wantrouwig snuffelen omarmde juist de jonge generatie - en dan vooral mannen - het voor hen nieuwe vervoermiddel. Toch deed zich een probleem voor: zowel de NOS als het AD meldden dat deze fietsen op grote schaal werden misbruikt. Misbruikt. Zo kende men Rotterdam Zuid weer.
De jonge mannen voornoemd ontdekten namelijk dat je deze fietsen met een eenvoudige handgreep van het slot kunt krijgen zonder er voor te betalen. Ze maken dan wel een piepend geluid maar dat is overkomelijk. Al gauw werden de Line fietsen op grote schaal gebruikt, niet om naar school of kantoor te gaan maar voor joy riding. En de gebruikers gooiden ze na gebruik ook nog eens gewoon neer in plaats van ze naar een van de officiële stallingen te brengen.
Je ziet dat wel vaker in Nederland: beleid boekt wel resultaten maar niet de bedoelde. Er zijn dan ook stevige maatregelen genomen. Wij leven in een tijd van ICT en trajectcontroles. U kent de boodschappenkarretjes van de Lidl, die vastlopen als je ze verder dan tien meter van de supermarkt weg probeert te duwen. Zulk een oplossing heeft ook Line gevonden. De fietsen lopen vast zodra ze bepaalde buurten op Zuid, zoals de Tarwewijk bereiken. Je kunt dan niet meer verder. Dit is uiteraard zeer discriminerend ten opzichte van de buurtbewoners maar discriminatie is in het Nederland van Schoof, Wilders en Pastors zeer á la mode.
Er moeten toch manieren zijn om die nieuwe blokkade te doorbreken. De dappere inwoners van Rotterdam Zuid worden door het koloniale bewind en zijn zakelijke partners opnieuw uitgedaagd: deze nieuwe ban moet gebroken worden. Het gaat om de eer van een heel stadsdeel.
hanvanderhorst@vandaagenmorgen.nl
