IFFR 'Paco' een geslaagde en bijzondere debutant
Op het Schouwburgplein kom ik ze op de laatste avond van het filmfestival tegen: De crew en cast van de film Paco. De film was de laatste voorstelling helemaal uitverkocht en ze kunnen terugkijken op mooi debuut. Tim Carlier de regisseur van de film Paco was aangenaam verrast dat zijn film was uitgekozen voor het IFFR. Het is zijn eerste lange speelfilm. Hiervoor maakte hij twee korte films waarbij de film Farmers op andere festivals enkele prijzen won.
Paco is een experimentele film en betreft het verhaal van een geluidstechnicus Manny die door de vergeetachtigheid van een actrice zijn microfoontje kwijt is. Bang om zijn baan kwijt te raken gaat hij op zoek naar de microfoon met behulp van de geluiden die hij kan opvangen en de geluiden die zijn opgenomen. Tijdens deze zoektocht door Adelaide registreert hij met zijn microfoonhengel de ene nieuwe opname na de andere. Deze bestaan uit stemmen en geluiden en perspectieven van nieuwe zonderlinge personages, die zijn pad kruizen. De scenes met de komische chaos van beeld en geluid zijn stuk voor stuk hilarisch en absurdistisch. In de film is gewerkt met verschillende ideeën en vele geïmproviseerde takes wat de film een bijzonder en uniek karakter geeft.
In de Doelen ontmoet ik Tim Carlier en vraag ik hem iets meer te vertellen over zijn film en zijn passie.
Experiment
TC: Ik wilde in deze film experimenteren en iets doen met verschillende stijlen. In mijn korte film Farmers werkte ik meer op de traditionele manier met een storyboard, vaste acteurs etc. Alles was gepland. Een proces wat ik erg leuk vond en zeker weer ga doen. Paco was meer een experiment en vooral ook over het maken van een gemeenschappelijke film waarbij het proces niet alleen mij toebehoort maar waarbij er ruimte en toestemming was voor experimenten en performances. De dialogen aan het begin van de film heb ik geschreven. De rest van de dialogen kwam voort uit improvisatie of een nieuw geschreven tekst die we uitprobeerden. In iedere film vind ik het leuk om te experimenteren met stijlen, maar ik vind het net zo belangrijk iets te maken waar we samen trots op zijn.
'Ik drijf op mijn instinct'
Komedie is mijn drijfveer. Mijn korte film farmers is horror en science fiction, maar het is ook nog steeds een komedie. Ik wil mensen verleiden met humor hoe absurd en raar die ook is, Tijdens het werken drijf ik op mijn instinct een samensmelting van ideeën verhalen en dromen. Al deze ingrediënten zijn vind ik noodzaak om tot iets interessants te komen, Ik werk daarbij graag samen met mensen en daarbij zijn de relaties met anderen en de gesprekken voor mij een belangrijk onderdeel van het proces van film maken. De film is ontstaan door de groep waarmee ik gewerkt heb en door de ideeën die we gedeeld hebben. De meesten waren vrienden en kenden elkaar. Het was een reis waarbij we soms met verschillende ideeën hele andere richtingen opgingen maar uiteindelijk kwam alles weer samen en voelde het resultaat als een geheel. In deze film probeerde ik enig balans te vinden tussen een film, die niet te ingewikkeld was, niet te bizar en nog wel toegankelijk. Ik was aangenaam verrast dat mijn film werd uitgekozen om te draaien op het IFFR. Het is een vreemde bizarre film maar ik denk dat het belangrijk is dat we bizarre en uitdagende dingen blijven maken!
05-Kou-cmp--Foto-RP-Glasbergen---S.jpg)
-20090804-S.JPG)
.gif)
