'Kabaret'': Een virtual reality ervaring op het IFFR
Op het IFFR kun je meerdere Virtual Reality (VR) werken zien. Daarbij zijn er twee soorten te onderscheiden. De interactieve VR waarin je wordt geacht deel te nemen aan het verhaal en de VR waarbij je een toeschouwer bent in de film.
De VR-film Kabaret draait om een magische onderwaterwereld waarin een zingende garnaal bezorgt is om het koraal en vraagt je mee te helpen om het koraal nieuw leven in te blazen. De bedoeling is dat je dit al zwemmend in samenwerking met anderen bereikt onder het licht van de volle maan.
Bij aanvang van de film werd mij verteld dat ik alleen maar hoefde te zwemmen. Echter het zwemmen in deze VR film had niets te maken met zwemmen in de realiteit. Als geoefend zwemmer bleek mijn schoolslag niet te werken. Sterker nog ik moest door een gat zwemmen en kwam in de plaats daarvan achter het gat terecht. Toen het gat vervolgens naar de diepte zonk, lukte het ook niet om te dichterbij te komen door naar beneden te duiken. Opeens verscheen er een tekst in beeld . Op het moment, dat ik op een knop drukte om deze te verwijderen, was ik in een virtuele huiskamer. Het was duidelijk dat ik nu in de verkeerde film terecht gekomen was. Ik zette de VR-bril af. Er bleek een storing te zijn.
In de tussentijd hoorde ik van andere een IFFR-vrijwilliger dat je met je handen water moest wegduwen langs je lijf, waarschijnlijk zoiets als een vis die zijn kieuwen beweegt. Om naar boven te gaan moesten de armen gespreid worden en naar beneden bewegen en naar beneden weer andersom. Deze uitleg bleek cruciaal om deze VR-ervaring te kunnen beleven.
Ik was na het kijken van meerdere films niet meer erg helder en raakte herhaaldelijk in de knoop tussen mijn vertrouwde zwembewegingen en de nieuwe visbewegingen.
Na het derde nieuwe gat bereikt te hebben werd ik afgeleid door een pratende vis, die om mij heen zwom en me steeds vroeg om hem op zijn vissenkop te krabben. Op het moment dat ik vanuit de diepte weer een nieuw bewegend gat ergens boven mij ontwaarde, leek het mij tijd voor een hele andere ervaring, namelijk een kop koffie en verder helemaal niets. Op dat moment dreigde ook het tijdschema voor de bezoekers in de war te lopen, dus haakte ook ik helemaal af.
De film heeft een sympathieke boodschap en wat ik ervan gezien heb, is mooi gemaakt. Een gedegen uitleg is noodzaak en wellicht zou iets meer aanwijzing in de film zelf ook kunnen schelen. Ik heb bezoekers gesproken, die in redelijke tijd door alle gaten wisten te zwemmen en de totale ervaring hadden. Dat waren bezoekers die de vis die gekrabt wilde worden totaal gemist hadden. Er waren ook meerdere bezoekers die het nogal wat moeite kostten om de juiste zwembewegingen onder de knie te krijgen. En hier en daar haakte er iemand, waaronder schrijfster dezes, af.
.gif)
