Nu op Publicatie RV&M online (29) Mobilisatie, miljoenennota, verhalen
De wereld gezien vanuit Nederland werd en wordt deze week beheerst door Oekraïne en de miljoenennota. De Russische Federatie heeft besloten dat de oorlog in Oekraïne verkeerd loopt en besluit in een lompe list met een bliksemreferendum vier Oekraïense provincies tot Rusland te verklaren. Als het Rusland geworden is mogen volgens de Russische militaire doctrine in principe kernwapens ingezet worden. Tegelijk gaat Rusland mobiliseren zodat het leger opgepept kan worden. Dit alles om het Russische oorlogsverhaal van een proxyoorlog tegen het Westen te rechtvaardigen en verdere militaire nederlagen te voorkomen. Dezelfde aanvalsoorlog van Rusland tegen Oekraïne - feitelijk een strafexpeditie omdat Oekraine in 2014 geen Russische marionetten gekozen heeft- laat diepe sporen in de wereld na. De hoge energieprijzen de een deel van de inflatie zijn er aan te wijten. De retoriek van Poetin over een diepe Oost-West tegenstelling, de goede Niet-westerse autocratie tegen de slechte democratie raakt alles en iedereen. Je ziet het terug in ons eigen parlement, bij demonstranten die in een omkering van waarden en waarheid, landverraders roepen tegen uitingen van de Nederlandse democratie.
In de miljoenennota stond veel in het teken van gevolgen voor gewone burgers van de extreem gestegen energieprijzen. Het minimumloon, een maximum aan de energieprijzen en nog veel meer. Was het nu eens wel een document met lange termijnvisie? Het grote idee erachter is de welvaart breed toegankelijk te maken, maar de druk van de feiten, de externe omstandigheden, is groot dus veel erin is het oplossen van de ergste gevolgen van inflatie en energieprijsstijging.
Intussen leek het een deel van de 50.000 agrariërs in Nederland een goed idee om het niet bij omgekeerde vlaggen te laten maar om op Prinsjesdag te gaan demonstreren, de tractors mochten niet mee. Enkelen of hun bondgenoten die denken dat er een wereldcomplot tegen hen is, riepen landverraders tegen het koningshuis. Schaamteloze lompe omkering van waarden en waarheid dus.
Hoe gaat de bevolking van een land om met tradities in ere houden? Aldus Janny Kok deze week op V&M. De voorbeelden daarvan waren afgelopen maandag in Groot Brittannië en een dag later in Nederland heel duidelijk. Aan het begin van de week werd een 70-jarig regeringstijdperk op een geschiedenisbewuste manier afgesloten tijdens de begrafenisplechtigheden van Queen Elisabeth II. Een dag later ging het nogal historisch losjes aan toe op Prinsjesdag. De Republikeinen aan de overkant van het Kanaal blijven kritisch over de rol die de 96-jarige vorstin tijdens haar koninklijk leven heeft gespeeld, maar ze uitten die op de gedenkwaardige dag nauwelijks. Demonstreren is toch een recht? Jawel maar er stond een hoop concreets in deze nota. Daarvoor hoef je niet speciaal van de Koning of de minister president te houden.
De plaag en ziekte van dit bestel is de versplintering. Het ontwikkelen van een remedie daartegen zou stevig op de agenda gezet moeten worden. Dat moet de politiek zelf doen.
Gelukkig zijn er intussen nog de verhalen. Zo vertelt Corry Gryn over haar favoriete zanger, schrijft Martin Reekers ons toe uit 2080 en heeft Manuel Kneepkens een echt goede Rus ontdekt. Dat biedt troost evenals alle films, theater en tentoonstellingen.
.gif)
