Trump en het Midden Oosten

09 oktober 2019 door Ronald Glasbergen
Trump en het Midden Oosten

Trump trekt de laatste paar dozijn Amerikaanse Special Forces terug uit Noord-Oost Syrië. Daar werkten ze nauw samen met troepen van de SDF, de Syrische Democratische Strijdkrachten. Onder aanvoering van de goed georganiseerde Koerdische defensie strijdkrachten van Syrië, YPG, versloegen ze met hulp van een internationale coalitie waar de Amerikanen één van de hoofdrollen in speelden, voorlopig, ISIS. De Koerden verloren in die strijd circa 11.000 mensenlevens.

Turkije ziet de Koerdische YPG en alle Koerdische onafhankelijkheidstreven als bedreiging en ziet de Amerikaanse terugtrekking als een kans. Turkije wil de zone langs de noordgrens van Syrië bezetten om de Syrische Koerden van het eigen Koerdische gebied af te snijden en om vervolgens Arabisch Syrische vluchtelingen in die zone te huisvesten. In het Engels wordt zoiets ook wel keurig 'ethnic engineering' genoemd. Gesteund door militaire 'bescherming' kan Turkije zo een etnische bufferzone voor de langere termijn creëren.


Trump bezweert dat hij zijn Koerdische bondgenoten niet in de steek laat en dreigde Erdogan met zware economische sancties mocht die Noord-Syrië binnenvallen. Wel heeft Erdogan een uitnodiging van Trump geaccepteerd om op 13 november aanstaande de Amerikaanse president te ontmoeten in Washington.

Mistig krachtenveld

Iran en Rusland, beide belangrijke spelers in de Syrische arena en ondersteuners van regime Assad, hebben zich openlijk maar niet erg zichtbaar tegen Turkse interventie uitgesproken. Zo spreekt de Russische regeringswoordvoerder Peskov in Moskou de 'hoop' uit dat Turkije de 'Syrische integriteit zal respecteren' en zegt de Iraanse regering via een wat verstopte pagina op de site van het staatspersbureau IRNA zich uit tegen Turkse interventie, of dat Turkije zal tegenhouden is de vraag.

Iran en Rusland willen een geünificeerd ongedeeld Syrië. Als de Koerden verzwakt raken is dat wellicht dichterbij. Erdogan ziet zowel de Koerden in Irak en Syrië als de vijand alsook het regime van Assad in Damascus. Als hij kans zal zien zowel het regime Assad als de Koerden een slag toe te brengen en om er - ook economisch - mee weg te komen, zal hij het doen.

Gas
Het aantal vrienden van Turkije in de regio groeit intussen niet. Dat Erdogan op 19 september in de Verenigde Naties de Egyptische president Sisi frontaal aanviel is daar een symptoom van. Zo is Turkije -evenals Syrië trouwens- ook al geen deelnemer in het door zeven landen in januari 2019 opgerichte Oost Middellandse Zee Gasforum (EMGF) bedoeld om exploitatie van gasreserves onder de Oostelijke Middelandse Zee, in goede banen te leiden.

Herverkiezing 2020
Trump wil in principe geen buitenlandse oorlogen, hij wil een rijk Amerika desnoods redelijk geïsoleerd en op zichzelf gericht. Natuurlijk is dergelijk isolationisme nogal in tegenspraak met de grensoverschrijdende handel van de Amerikaanse techmultinationals maar Trump en zijn volgelingen denken niet zo rationeel. America First! Goed voor zijn herverkiezing. Elk land zou zo nationalistisch als zijn Amerika moeten zijn, vindt hij. Wat hij er niet bij zegt is dat in zo'n internationale ruimte de sterksten altijd winnen. Toch vinden medestanders in de VS zoals de ultraconservatieve pro-Trump dominee Pat Robertson dat Trump zijn principes, met de terugtrekking uit van de laatste troepen - symbolische beschermwal voor de Koerden - uit Noord-Syrie te grabbel gooit. Voor andere die-hard Trump-aanhangers maakt het niet uit. Nog niet. Intussen pleegt ISIS in Koerdisch gebied opnieuw aanslagen.

 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.