Macron onder hoogspanning bij benoeming premier
In Frankrijk was de verkiezingsuitslag met een winst voor links dankzij mede het extreem linkse La France Insoumise van Jean-Luc Mélenchon problematisch om een regering te vormen. Dat althans is de stelling van President Macron die in het Franse systeem het initiatief voor benoeming van de premier heeft.
Bij de Franse verkiezingen in juli kreeg het linkse Volksfront (NFP) 190 zetels, de centrum alliantie Renaissance van Macron 160 zetels en Le Pens Rassemblement 140 zetels van de 577 zetels in de Nationale Vergadering.
Hangijzer
Terwijl dus de linkse coalitie de grootste partijfractie wijst Macron een kandidaat van het linkse volksfront - in dit geval Lucie Castets af omdat een door haar gevormde regering binnen 48 uur door een motie van wantrouwen ten val gebracht zou zijn.
Het hete hangijzer voor de twee andere grote partijen en nog enkele kleinere in het parlement is La France Insoumise in in de linkse coalitie.
Dillemma's
Links heeft weinig goesting om Insoumise te laten vallen. Een coalitie over rechts waar links uitdagend toe oproept wil Renaissance niet. Een nog deze maand zou er een nieuwe ontwerp begroting moeten zijn voor 2025.
De tijd dringt en Macron heeft daarom ontmoetingen met mogelijke kandidaten voor een premierschap in een driepartijen coalitie met de centrumlinkse voormalige premier Bernard Cazeneuve en de rechtse (meervoudige ex-minister Xavier Bertrand. Daarnaast overlegde Macron met oud collega presidenten de rechtse (RPR)
Nicolas Sarkozy en met socialist François Hollande.
Links heeft daar zijn eigen gedachten over getuige dit interview met Castets in The Guardian en in Le Monde circuleren intussen nieuwe namen voor premierskandidaten. De presidentiele macht van de Vijfde Franse republiek lijkt soms niet veel onder te doen voor de oude aristocratie.
Ook voor EU van belang
Macron wil een regering zonder extremen aan de linker (Insoumise) en de rechter kant (Le Pen's Rassemblement National). Dat is ook voor de EU van belang want met een van die partijen erbij gaat de hele positie van Frankrijk binnen de EU aan het schuiven, met elementen als pensioenleeftijd en dus hoogte van Frankrijks nationale schuld en Oekraïne politiek en daarmee mogelijk de lange termijn keuze tussen democratie en dictatuur.
Zie daar de hoogspanning voor Macron om een nieuwe premier te benoemen. 'Onoplosbare' puzzels oplossen hoort (gelukkig) bij democratische politiek.
--Foto-Rob-Mieremet---Anefo---Nationaal-Archief-cco--S.jpg)
.gif)
