Een luisterend oor - en dat is voorlopig alles

De honderden ouders die ten onrechte vaak duizenden euro's moesten betalen aan de belastingdienst zitten nog steeds met de gebakken peren. Premier Mark Rutte en minister Wopke Hoekstra hadden veel woorden van meeleven en deernis met de arme tobbers, maar er was geen enkele concrete toezegging.

Het is natuurlijk stuitend om te zien hoe het schip van staat strandt op een zandbank, maar er geen enkel sleepbedrijf of reddingsmaatschappij in de buurt is die een reddingskabeltje kan uitgooien.

Terecht loopt de Tweede Kamer nu massaal te hoop om er voor te zorgen dat alle onterechte schulden worden terugbetaald.

Het is nog maar de vraag of de nu getelde 3500 gedupeerden niet het topje van een ijsberg is waar nog vele duizenden achter schuil gaan. Het lijkt er op dat zeker nog 9000 ouders aan de beurt moeten komen.

Gezien de hopeloze toestand is het niet verwonderlijk dat jonge veeleters nu niet staan te trappelen om in dit gat te springen. 

Na afloop van de marathon zitting was premier Rutte aangeslagen. Zelfs hij moest een traantje wegpinken.

Bij de nieuwe werving en selectie van deze overheidsdienst kunnen ze een belangrijk principe van de oude havenbaron Frans Swarttouw in de praktijk brengen. Bij zijn begrafenis vroeg hij vanuit de kist:,,Met hoeveel lopen jullie daar ?"

"Met ons tienen,"was het antwoord. Zo, zo .Hij sloot af:,, 't Ken ook met de helft....."