Kijk ik toe?
Midden-Europa lijdt onder een niets ontziende waterstroom. Men probeert het water tegen te houden, maar dat lukt niet. In alle macht trachten mensen, met al het voorhanden materieel, alles te doen om anderen te redden, huizen te beschermen en de infrastructuur te behouden. Ondanks dat telt men doden. In Polen is de noodtoestand uitgeroepen. Deze catastrofe is vergelijkbaar met die van 1997. Het lijkt wel oorlog met hopelijk een spoedig einde. Kijken ik toe of help ik?
Het Midden-Oosten gaat gebukt onder een niets ontziende haatstroom.
Mensen doen alles om de ander tot wanhoop en dood te drijven. Die haat wordt na elke opstand van de ander groter. Schaamteloos systematisch, met speciaal ontwikkeld materieel, vernielen ze huizen en slopen ze de infrastructuur. Er vallen doden, niet te tellen doden. Het is sinds 1948 een groeiende catastrofe. Het is al 76 jaar oorlog met nog geen einde in ’t zicht.
Kijk ik toe of doe ik er wat aan?
Voor het Midden-Oosten kan ik politieke partijen vragen om onze regering kleur te laten bekennen. De Palestijnse staat te erkennen, zoals 143 landen al vóór ons deden. Pas als Palestina erkent wordt, een naam heeft, doet ze mee. Nederland moet in het EU-parlement een duidelijk pro-Palestijns geluid laten horen. Ik kan vragen dat de regering de NL-ambassadeur in Israël terugroept. Vragen dat we echt stoppen met het direct en indirect leveren van wapens aan Israël. Want als er één land in het Midden-Oosten zwaar bewapend is, is het Israël. Deze oorlog schept nog meer vijanden.
Voor zowel het Midden-Oosten als Midden-Europa kan ik donaties overmaken aan instellingen die op de een of andere manier hulp bieden aan al deze mensen in nood. Ik wil niet langer toekijken.
