Vrede aan laars gelapt (+ video)
-L.jpg)
Dulce Bellum Inexpertis – Zoet is de oorlog voor wie hem niet kennen. In navolging van denkers als Erasmus en de Franse filosoof Condorcet heb ik in het leven gekozen voor een pacifistische levenshouding. Erasmus was een van de eerste denkers die oorlog veroordeelde als iets dat in strijd is met het wezen van de mens, met beschaving. Geweldloosheid als beschavingsnorm. Ook de Franse filosoof Nicolas de Condorcet vond dat er pas sprake kan zijn van beschaving wanneer maatschappelijke en politieke geschillen geweldloos worden opgelost. Vrede en geweldloosheid dienen de criteria van beschaving te zijn. Tja.
Snel verdwenen
Maar het ‘vredesdividend’ uit het begin van deze eeuw was snel verdwenen. Anno 2024 is het onvoorstelbare werkelijkheid geworden: in een paar jaar tijd heeft zich op geopolitiek en militair niveau een verbijsterende metamorfose voltrokken. Vredesbeleid werd door het politieke leiderschap aan de militaire laarzen gelapt. Opnieuw blijkt dat de mensen weinig tot niets van de geschiedenis hebben geleerd. Dat blijkt vooral uit het omgaan met de huidige wereldwanorde door het politieke en militaire leiderschap. Zonder enig historisch besef en benul van causaliteit en context toveren zij ons een vervormd beeld van de geopolitieke werkelijkheid voor en wordt weinig aandacht besteed aan de voorgeschiedenis van ingrijpende gebeurtenissen.
Alarmisme
Als uitvloeisel van de moderne hybride oorlogsvoering wordt door het Westen (EU, VS en NAVO ), met een uitgekiende propaganda – strategie, een ‘perfect vijandbeeld’ gecreëerd. Zo wordt door onze politici en de mainstream media Rusland steevast als de agressor afgeschilderd, waarbij de historische en geopolitieke context volledig wordt genegeerd. Zoals de eerdere uitbreiding van de NAVO richting Rusland gepaard met de verdere omsingeling ervan. Daarnaast is er een ‘papegaaiencircuit van politici, journalisten en deskundigen’ ontstaan, waarin deze gezaghebbenden elkaar voortdurend napraten zonder dat enig kritisch tegengeluid toegelaten wordt. Wel wordt ruim baan gegeven aan alarmistische oproepen van NAVO-generaals en Westerse politici om de militaire uitgaven verder te verhogen, ja zelfs om op een oorlogseconomie over te schakelen. Terwijl Rusland niet in de schaduw kan staan van de Westerse bewapening en militaire uitgaven. De Amerikaanse militaire uitgaven waren in 2022 tien keer zo hoog, die van de Europese landen drie en half keer zo hoog als de Russische. Waarom dan toch die ‘paniekerige’ reacties?
Doodlopende weg
Het moet toch inmiddels genoegzaam uit de geschiedenis bekend zijn dat de weg van oorlog en geweld de minst heilzame is.
Die gruwelijke weg van wapens en militarisme blijkt steeds opnieuw een doodlopende te zijn. De mensheid zou toch eindelijk eens mogen verwachten dat absolute voorrang wordt gegeven aan ons aller veiligheid tegen de dreiging van klimaatverslechtering en milieuvervuiling; Waar is het gezonde verstand gebleven? Nu lijken alleen wapenfabrikanten en handelaars wel te varen bij oorlogvoering. Geparafraseerd zou Erasmus nu uitroepen: Zoet is de oorlog alleen voor hen die eraan verdienen.
Пусть всегда будет солнце is een Russisch lied dat in 1962 werd gecomponeerd door Arkadi Ostrovsky. De tekst zou van de jongen Konstantin Barannikov zijn. Amerikaans folkzanger Pete Seeger maakte er een Engelstalige versie van 'May There Always Be Sunshine', een lied van de internationale vredesbeweging.
.gif)
