Etiketje
Vindt u het óók zo irritant dat tegenwoordig overal en op iedereen een etiketje geplakt wordt? Schrijver dezes wordt er soms een beetje simpel van. Als een kind ietsjes drukker is dan 'normaal', krijgt het gelijk het stempel ADHD. En daar zijn dan notabene 7(!) 'vormen' van!!!
Vroeger was het leven toch een stuk simpeler. Als je kind iets drukker was dan een ander, en je soms de neiging had om je spruit stante pede achter het behang te plakken en als de bliksem te verhuizen, deed niemand daar moeilijk over. Heden ten dage wordt er bij een iets drukker kind direct een psycholoog ingeschakeld, en als hij/zij het slecht treft, ook nog een psychiater.
Ik bedoel maar: er is tegenwoordig overal een etiketje voor.
Ondergetekende is er sinds een jaar of 5 achter dat ze 'Hypermobiel' is. Geconstateerd door de peut. Toen mij door die peut gevraagd werd hoe ver ik met gestrekte benen met platte handen tot de grond kon komen, plantte ik mijn fikkies direct plat op de vloer. De peut in shock: "Ik zit 25 jaar in het vak, maar dit heb ik nog nooit gezien! U bent hypermobiel!".
40 jaar geleden zou ik geantwoord hebben: "Welnee, ik ben gewoon hartstikke lenig!". Maar daar hoef je in deze tijd niet meer mee aan te komen. Nee, je krijgt gelijk een stempel op je voorhoofd. Vroeger vond men het wel geinig als ik allebei mijn voeten tegelijkertijd in mijn nek legde. Nu zou men direct 112 bellen.
Op psychisch gebied schijn ik óók al niet helemaal 'normaal' te zijn. Ik ben hoogsensitief! Dat wil dus zeggen dat ik bijvoorbeeld in de tranen schiet bij een 'zielige' film. Nú kijk ik amper films, maar zo'n 30 jaar geleden keek ik wel eens Disney-films, samen met mijn mams. En bij Bambi zat ik als een idioot te snikken, zo ook bij Sneeuwwitje. Ik leefde ontzettend mee met die stripfiguurtjes. Dat zou tegenwoordig voer zijn voor allerlei mentale hulpverleners.
Dat men ontroerd kan raken door (klassieke) muziek wordt nog wel enigszins getolereerd, maar kijk uit dat je niet compleet in snikken uitbarst als je je favo zanger(es) in 't echie hoort/ziet zingen. Dan ben je ineens rijp voor opsluiting in het gesticht, op de gesloten afdeling!
En sinds twee jaar is men er achter gekomen dat ik scoliose heb: aangeboren vergroeiing van de ruggenwervels. Altijd gedacht dat ik enkel een kronkel in mijn hersens had, maar nee: heb ook nog eens twee kronkels in mijn rug. Balen!!!
Resumerend: ondergetekende is een hypermobiel, hoogsensitief persoon van vrouwelijke kunne, met drie kronkels: twee in haar rug, één in haar hersens, volgens velen.
Maar ach, ik ben best wel gelukkig! Wat wil een mens nog méér...
-S.jpg)
.gif)
