Fotografen doen oproep aan Fotomuseum

Alle ophef over het ontslag van de directeur van het Nederlands Fotomuseum heeft spijtig genoeg het zicht ontnomen op het feit dat zowel de inhoud als de rol van de makers de afgelopen jaren steeds verder uit zicht zijn geraakt. Het beleid is weggedreven van de fotografie, waar het juist over zou moeten gaan. We roepen het ​Fotomuseum dan ook op om terug te keren naar de basis van haar bestaan - de fotografie - en daarbij fotografen en beeldmakers actief te betrekken.

​Het nationale Fotomuseum is een belangrijke slagader voor ons, die de onmisbare zuurstof levert aan het fotografieveld. Het moet zijn als een huis, waar een voor iedereen open, levendig, bevragend, stimulerend en prikkelend klimaat heerst. Hier is het werk van beeldmakers in de volle breedte en diepgang te zien, los van institutionele of politieke agenda’s. We willen een proactief museum dat het debat aanvoert en actuele onderwerpen in de fotografie inhoudelijk adresseert.

​De blikvernauwing van de afgelopen jaren tot ‘fotografie uit Nederland’ en de hyperfocus op de Eregalerij is niet het resultaat van een visie, maar van het gebrek daaraan, vinden wij. Het zet een stolp over de Nederlandse fotografie en dat werkt verstikkend. Noch de fotografie zelf, noch de makers ontwikkelen zich alleen binnen nationale grenzen, integendeel. Een naar binnen gekeerde houding is wel het laatste wat de fotografie in Nederland nodig heeft om relevant te zijn. Het kan niet zo zijn dat een nationaal museum voor het belangrijkste beeldmedium nog verder verzandt in provincialisme.

Fotomuseum, zet de fotografie uit eigen land niet alleen op de kaart, maar daag haar uit en bevraag haar in een internationale context. Daarvoor is samenwerking in binnen- èn buitenland nodig met andere musea, instellingen, experts en makers. Alleen op basis daarvan kunnen toonaangevende tentoonstellingen naar Nederland worden gehaald. Ze gaan nu voorbij aan iedereen die niet zo gemakkelijk een ticket koopt naar Parijs, Londen of New York. Denk aan de expositie van Wolfgang Tillmans in Centre Pompidou of Ideas of Africa: Portraiture and Political Imagination in het MoMA in New York, over portretfotografie als uitdrukking van Pan-Afrikaanse verbondenheid. Of tentoonstellingen die de complexiteit van de hedendaagse beeldcultuur adresseren, zoals de tentoonstelling The Lure of the ​Image in Fotomuseum Winterthur.

​We beseffen dat het Fotomuseum, net als alle andere musea, voor grote uitdagingen staat. Maar er staat veel op het spel. Technologische ontwikkelingen, ethische vraagstukken en monopolisering van media spelen een bepalende rol in hoe wij de wereld zien en er betekenis aan geven. De fotografie, als oudste van de nieuwe media, staat daarin nog altijd centraal.

​Het Nederlands Fotomuseum zien wij als dé plek waar het gesprek daarover plaatsvindt: met makers, beschouwers, onderzoekers en alle anderen. Experimenteer, dekoloniseer, bediscussieer, participeer! Signaleer trends en onderzoek die, toon de waarde van verschillende invalshoeken en stemmen. Praat met makers over de toekomst van het medium. Leer van hen hoe de fotografiepraktijk verandert, hoe beeldvorming werkt. Laat verbanden zien tussen nationaal en internationaal, tussen heden en verleden, tussen de wereld van het beeld en ons beeld van de wereld. Zet je prachtige en belangrijke collectie daarbij in.

​Sta niet langer met de rug naar het eigen werkveld. Jullie kunnen niet zonder ons. Open de deuren van pakhuis Santos en laat ons binnen

​