DeepSeek, een (Chinese) draak in de wereld van kunstmatige intelligentie

02 februari 2025 door Han van der Horst
DeepSeek, een (Chinese) draak in de wereld van kunstmatige intelligentie

De plotselinge introductie van DeepSeek, het Chinese antwoord op Chatgtp, heeft nogal wat opschudding veroorzaakt. Om het tot stand te brengen was een investering van slechts zes miljoen dollar nodig, zo meldt de NRC en het is veel zuiniger in het gebruik dan de Amerikaanse concurrenten. Die maakten dan ook een stevige duikeling op de beurzen. Uitvinder Lian Wenfeng maakt er kans op terecht te komen in de rij van grote techmagnaten als Bill Gates, Steve Jobs en Elon Musk.

Het is de moeite waard een beetje met DeepSeek te experimenteren. Dat kan op deepseek.com. De chatbox kan Nederlands goed aan maar vaak krijg je meer respons als je haar in het Engels benadert. De informatie is ongeveer even betrouwbaar als die van Chatgpt van twee jaar geleden. Geen wonder de chatbot moet nog veel leren. Ook is de inhoud onderhevig aan Chinese censuur. Dan krijg je geen antwoord maar het verzoek over iets anders te beginnen. In een aantal gevallen komt er dan wel eerst een uitvoerig antwoord op je vraag – bijvoorbeeld: hoe staat het met de Oeigoeren?” maar dat maakt dan binnen enkele seconden plaats voor dat verzoek over iets anders te beginnen. Ook is DeepSeek huiverig voor erotisch materiaal. Zo bleek uit mijn experimenten.

Toen gaf ik de volgende opdracht: in de metro van Rotterdam woont een draak die alleen kinderen kunnen zien. Hij is een beetje eenzaam want hij mist zijn tantes die in China wonen. Schrijf hierover een kinderverhaal voor een jeugdtijdschrift. Ik voegde geen enkel verder detail toe, ook niet over Rotterdam. Toch was het onderstaande verhaal binnen twintig seconden het resultaat. 


De Draak in de Metro van Rotterdam

Op een druilerige middag in Rotterdam stapte de 8-jarige Lina de metro in, samen met haar kleine broertje Sem van 6. Ze waren op weg naar hun oma, die in Delfshaven woonde. De metro was zoals altijd druk: mensen met telefoons, studenten met boeken, en een paar kinderen die zachtjes aan het kletsen waren. Maar toen de deuren dichtgingen en de metro begon te rijden, gebeurde er iets vreemds.

Plotseling hoorde Lina een zacht gesnuif. Ze keek op en zag iets wat niemand anders leek te zien. Tussen de stoelen kronkelde een lange, glinsterende staart. Haar ogen volgden de staart tot ze een wezen zag dat haar adem benam: een draak! Maar dit was geen enge, vuurspuwende draak uit een sprookje. Nee, deze draak was klein, ongeveer zo groot als een hond, en had schubben die glansden als regenboogkleuren in het licht. Haar ogen waren groot en vriendelijk, en ze had een klein hoedje op dat een beetje scheef zat.

“Sem… zie jij dat ook?” fluisterde Lina.

Sem keek met grote ogen. “Een draak! Maar waarom kijkt niemand anders?”

De draak keek hen aan en gaf een vriendelijk knikje. Toen zei ze op zachte toon: “Hallo, kinderen. Ik ben Ling. Alleen jullie kunnen me zien, want alleen kinderen hebben nog genoeg fantasie om me te herkennen.”

​Lina en Sem keken elkaar aan. Dit was het coolste wat ze ooit hadden meegemaakt!
Het Geheim van Ling

Ling vertelde dat ze al jaren in de metro van Rotterdam woonde. Ze hield van de snelheid van de treinen en het geruststellende geluid van de wielen op de rails. Maar er was iets wat haar verdrietig maakte: ze miste haar familie. Ling wist dat ze ergens in China tantes had, maar ze had geen idee hoe ze daar moest komen. Ze kon niet vliegen, want haar vleugels waren te klein, en ze durfde niet alleen door de stad te lopen.

“Zouden jullie me willen helpen om mijn tantes te vinden?” vroeg Ling.

“Natuurlijk!” riep Lina enthousiast. “Maar hoe?”

Sem dacht even na. “Misschien kunnen we een kaart gebruiken?”Ling glimlachte en haalde een oud, gerafeld stukje papier tevoorschijn. Het was een kaart van de wereld, maar in plaats van landen stonden er drakenroutes op getekend. 

“Dit is een magische kaart. Als we de juiste route vinden, kan ik mijn tantes bereiken. Maar ik heb jullie hulp nodig om de aanwijzingen te ontcijferen.”

De Zoektocht Begint

De volgende dag kwamen Lina en Sem terug naar de metro, gewapend met een rugzak vol snacks, een notitieblok en een potlood. Ling zat al op hen te wachten, haar staart wiebelde van opwinding.

​“De eerste aanwijzing is: ‘Zoek waar de rivieren samenkomen,’” zei Ling.

Lina dacht na. “Dat moet de Maas zijn! En de metro gaat over de Erasmusbrug. Misschien moeten we daar beginnen.”

​Ze stapten uit bij station Leuvehaven en liepen naar de rivier. Ling kroop voorzichtig uit de metro en volgde hen, verstopt achter Lina’s rugzak. Bij de Erasmusbrug vonden ze een klein, glinsterend steentje met een drakenpootafdruk erop.

“Dit is een teken! Mijn tantes zijn hier geweest,” zei Ling blij.

De Magische Markt
​De volgende aanwijzing leidde hen naar de markt bij de Binnenrotte. Ling vertelde dat draken dol zijn op markten, omdat er zoveel kleuren en geuren zijn. Terwijl Lina en Sem tussen de kraampjes liepen, hoorden ze een vrolijk gesnater. Het kwam van een kraam vol Chinese lampions en sieraden. De verkoopster, een vriendelijke vrouw met een glimlach die tot haar ogen reikte, keek hen aan en zei: “Ik zie dat jullie iets bijzonders zoeken.” ​

Lina aarzelde niet. “We zoeken de tantes van Ling, de draak.”

De vrouw knikte wijs. “Ah, de draken van het Oosten. Jullie moeten naar Chinatown gaan. Daar begint de weg naar hen.”

Chinatown en de Poort naar China

Met nieuwe moed liepen Lina, Sem en Ling naar Chinatown. De straten waren versierd met rode lampions en overal rook het naar heerlijk eten. Bij de poort van Chinatown vonden ze een tweede steentje, ditmaal met een drakenvleugel erop.

“Dit is het! Dit is de poort naar mijn tantes!” riep Ling opgewonden.

​Plotseling begon de poort te gloeien. Een zachte bries waaide door de straat, en voor hun ogen verscheen een glinsterend portaal. Ling keek naar Lina en Sem.

“Dankjulliewel, vrienden. Zonder jullie had ik dit nooit gevonden.”

“Zal je ons ooit nog zien?” vroeg Lina, terwijl ze een traan wegveegde.

​Ling glimlachte. “Draken vergeten nooit hun vrienden. Tot ziens!”

Met een laatste zwaai van haar staart stapte Ling door het portaal, dat daarna langzaam verdween.

Een Nieuw Avontuur

Thuis vertelden Lina en Sem hun ouders over hun avontuur, maar die geloofden hen natuurlijk niet. “Jullie hebben een levendige fantasie,” zei hun vader lachend. Maar Lina en Sem wisten beter. Die nacht droomden ze van Ling en haar tantes, die samen door de wolken vlogen boven de bergen van China.

En soms, als ze in de metro zaten, keken Lina en Sem stiekem naar de hoekjes en gaatjes, hopend nog een glimp op te vangen van hun drakenvriendin. Want wie weet? Misschien was Ling nog steeds daar, wachtend op het volgende kind dat haar kon zien.

**Einde.**

​​
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.