De zelfmoord van Tim (2)

20 november 2012 door Jim Postma

(Vervolg van vorige week)
Na de zomervakantie durfde ik niet terug te gaan naar school, bang om wederom te worden uitgelachen in het gym- en klaslokaal. Zij waren allemaal bruingebakken van de zon in de zuidelijke vakantielanden en ik zag er nog steeds uit als een melkfles. In de eerste klas was het hoongelach van een groep hyena’s mijn deel.
Daardoor voelde ik mij ook constant ‘buitengesloten’, de voornaamste reden van de zelfmoord van Tim Ribberink (20 jaar).

In de tweede klas, ik was net 14 jaar oud, greep mijn gymleraar en oud-bokskampioen Van Schijndel in. Hij was als eerste getuige van hoe ik werd gepest en getreiterd.
Mijn gymleraar sommeerde mij bokslessen te nemen. Na drie maanden kwam een beetje zelfvertrouwen bij mij terug. Bij de volgende gymles haalde hij plotseling de grootste pestkop, ene Gilbert, naar voren.

Tot mijn stomme verbazing moest hij voor de hele klas bokshandschoenen aan doen. En tot mijn ontsteltenis riep Van Schijndel mij naar voren voor het tweede paar bokshandschoenen. Als ik nu zou verliezen, zou mijn leven op school een totale hel worden. ,,Het is erop of eronder!,’’ zo hamerde het door mijn hoofd.
De klas zat zich helemaal te verkneuteren. Gilbert was een halve kop groter dan ik en hij was halfzwaargewicht tegen mij als lichtgewicht. Alleen had ik langere armen, een voordeel voor elke bokser.

Het gevecht van mijn (jonge) leven was begonnen. Alle frustraties en opgekropte woede die ik in mij had ontploften als dynamiet. Gilbert liet ik alle hoeken van het gymlokaal zien. Hij ging twee keer neer en bij de derde keer maakte mijn boksleraar er met een grote grijns een einde aan.
De klas was verbijsterd. Gilbert had een paar blauwe ogen in plaats van bruine. Van ‘underdog’ was ik gepromoveerd tot ‘topdog’.

Ineens waren zij doodsbang voor mij. Met de dag voelde ik mij sterker.
,,Kom maar mee naar buiten,’’ zei ik zelfverzekerd als er nog eens een verkeerd woord viel.
Met de staart tussen hun poten bleef het ‘roedel pestkoppen’ voorgoed achter.

Over de columnist

Jim Postma

Jim Postma (1948-2019, Rotterdam) was in 2008 mede-oprichter van Rotterdam Vandaag & Morgen en was tot en met zijn overlijden in 2019 hoofdredacteur.

Postma begon in 1965 als journalist bij dagblad De Rotterdammer. Daarna was hij zeven jaar correspondent in  Afrika voor onder meer Radio 1 en 2. Hij werkt de jaren daarna als onderzoeksjournalist bij dagblad Het Vrije Volk. Na die periode maakte hij meerdere televisiedocumentaires. Onder meer 'Een rustige Jaarwisseling’ voor de NOS/NOB samen met Paul Stolk welke met 2.4 miljoen kijkers niet alleen veel impact en waardering (cijfer 8,2) oogstte , maar waar ook de antivuurwerkcampagne  ‘Je bent een rund als je met vuurwerk stunt’.uit voor kwam.

Andere door hem gemaakte TV-documentaires gemaakt in vaak verre buitenlanden zoals Mongolië of Zuid Afrika werden onder meer uitgezonden door zowel Nederlandse als buitenlandse omroepen zoals  BRT en CNN 

in 2008 begon Postma samen met Geert-Jan Laan het papieren weekblad Rotterdam Vandaag & Morgen dat nog in voortgezet werd als het gelijknamige elektronische webmagazine. 

Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Haarza(a)kje
09 mrt
Haarza(a)kje
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
06 mrt
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
Roodkapje voor komende generaties
04 mrt
Roodkapje voor komende generaties
De “maareh-methode” van Den Haag
02 mrt
De “maareh-methode” van Den Haag
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.