Als klimaatverandering nu eens overal zichtbaar zou zijn

Als er nu eens opnieuw hittegolven zouden zijn in West-Europa, als er nu eens 25 jaar geen elfstedentocht gehouden zou zijn, als nu eens bosbranden van enorme omvang en Zuid-Frankrijk, Spanje, Portugal, Marokko, Australië, de VS en Siberië zouden zijn, als nu de ijsmassa van de Noordpool voor driekwart zou zijn afgesmolten, dan zouden de mensen wel geloven dat er echt actie moet worden ondernomen op het klimaat.
Dat ongeveer schrijft Mathijs Bouwman in een kleine column in het FD op vrijdag. Als de Po-vlakte er niet als halve woestijn bij zou liggen, zo zou je er aan toe kunnen voegen, dan zou misschien de Amerikaanse senator Joe Manchin (democraat) niet dwars liggen bij de klimaatplannen van Biden.
Manchin is de illustratie van een diep verdeeld land.
Politieke opportunisten zoals Manchin en Trump die klimaatmaatregelen wegstrepen op hun dagelijkse rekening van politiek gewin. Je hebt ze in Nederland ook. Misschien dat hun verzachtende omstandigheid is dat ze zo’n hekel hebben aan wat ooit eens met briljant gevonden frame ‘klimaatdrammers’ is genoemd.
Maar toch, om aan een dergelijke taalvondst de wereld nou op te offeren?