Het bioscooprampjaar 2020 en 'De beentjes van Sint-Hildegard'

22 juli 2021 door een van onze medewerkers
Het bioscooprampjaar 2020 en 'De beentjes van Sint-Hildegard'
Herman Finkers en Johanna ter Steege in 'De beentjes van Sint-Hildegard'. Foto Filmdepot

Het kalenderjaar 2020 was voor het grootste deel van het jaar een crisisjaar voor de bioscoopbranche. Onder invloed van de coronapandemie daalde het aantal bezoeken van 38,0 miljoen bezoeken naar 16,8 miljoen bezoeken, een daling van 56% in vergelijking met 2019. Het aantal bezoeken in de periode vanaf 15 maart (de eerste lockdown) daalde zelfs met ruim 73%.

Finkers in 'De beentjes van Sint-Hildegard'. Foto Filmdepot

De film die veruit het populairst was in 2020 (met 1.002.600 bezoeken) was '1917' van Sam Mendes. Tijdens de coronacrisis werden een groot aantal films uitgesteld; met uitzondering van 'Tenet' van Christopher Nolan. Ook die deed het ondanks de restricties, bijzonder goed en trok 720.185 bezoeken. Maar er is een Nederlandse film die in 2020 de becijfers van 'Tenet' bijna evenaarde en dat is de Nederlandse film 'De beentjes van Sint-Hildegard'. De film met hoofdrollen voor Herman Finkers en Johanna ter Steege deed het met 711.864 bezoekers ruim meer dan welke Nederlandse film dan ook uit het 'gewone' jaar 2019.

Som der delen

De twee hoofdrolspelers, Herman Finkers en Johanna ter Steege, zijn ongetwijfeld deel van het succes, Ffinkers was tevens scenarioschrijver, maar ook de regisseur Johan Nijenhuis. Die maakte eerder onder meer de succesvolle film 'Costa!' (2001) en de volgende TV-serie en bedacht de al even succesvolle TV-serie  'Als de dijken breken' (2016).   

Elke dag even langs

In 'De beentjes van Sint-Hildegard'  wordt Jan (Herman Finkers) in een 35-jarig huwelijk doodgeknuffeld door z’n vrouw Gedda (Johanna ter Steege). Als hij een glas van tafel wil pakken is zij hem al voor en reikt ze hem het glas aan. Ook bepaalt Gedda hun dagindeling, hun dieet en de vakantiebestemmingen en weet zij beter dan Jan wat goed voor hem is. Als docent Health Sciences aan de Universiteit Twente is dat precies wat ze haar studenten leert: mannen leven langer, gezonder en gelukkiger als ze onder de sterke en matigende invloed van een vrouw staan. Ondertussen lukt het Jan niet in hun relatie meer ruimte voor zichzelf te krijgen.
Wanneer zijn schoonvader overlijdt, ziet Jan hoe zelfs de laatste wens van de oude Arend niet in vervulling gaat. Zijn vrouw Sinie en dochter Gedda hebben iets beters bedacht. In plaats van gecremeerd en uitgestrooid te worden bij de Loreley wordt Arend begraven. Dan heeft Sinie hem dicht bij huis en kan ze er elke dag even langs.

Huwelijk als dilemma

Jan realiseert zich dat als hij nu geen actie onderneemt, hij eenzelfde oude dag tegemoet kan zien als Arend. Hij komt dan voor een dilemma te staan, want scheiden van Gedda wil hij niet. Daarvoor is nog te veel liefde en dankbaarheid. Het was Gedda’s overzorgzame en sturende karakter dat hem ooit erdoorheen gesleept heeft toen hij in een diep dal zat. Het is zelfs dankzij Gedda dat hij überhaupt nog leeft.
In een poging meer ruimte in zijn huwelijk te krijgen en aan Gedda’s oprechte, maar verstikkende liefde te ontsnappen, maakt Jan dermate rare sprongen dat hij zijn huwelijk letterlijk in een gesloten afdeling ziet veranderen. Jan en Gedda worden gedwongen hun tegengestelde verwachtingen omtrent ‘samen de oude dag ingaan’ onder ogen te zien.

De cipier die 'alleen' heet

Dochter Liesbeth (Leonie ter Braak) zit ondertussen in eenzelfde schuitje. Na een teleurstellende relatie is ze met frisse moed een nieuwe ingestapt, om er al snel achter te komen dat ze geruild heeft van problemen. De controlerende en jaloerse aard van Erik (Ferdi Stofmeel) spreidt zich als een razendsnel virus door hun kersverse verhouding. Dit doet schoonzus Ilse (Aniek Stokkers) verzuchten: Jongelui wilt toch niet trouwen, zij toch schrander. Ge komt gevangen in de kleinheid van een ander. En die ander kan door u ook nergens heen. En de cipier daarbij heet: bang zijn voor alleen.
Ilse en Peter (Stef Assen) geven elkaar juist alle ruimte, een stuk meer dan zijn moeder Gedda als fatsoenlijk acht. Het werpt vragen op: waar ligt de balans tussen een verstikkende en een onbegrensde liefde?

Ondertussen besluit Jan af te maken waar z’n schoonvader vergeefs aan begonnen was: een bedevaart naar de relieken (de beentjes) van Sint-Hildegard.  

 

 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.