Mind your step, mind your step

Dat mateloos irritante zinnetje hoor je iedere keer als je weer gebruik moet maken van Schiphol. We horen het als we op de loopband staan richting vertrekpoort (gate); tenminste als die loopband werkt. Of het toeval is of niet, onze vertrekpoort is altijd heel ver weg, zelfs als we met een gerenommeerde maatschappij vliegen.

Wat ook zo ‘fijn’ aan Schiphol is: bagage afgeven via zo’n zigzaglijn in vertrekhal 3 (Terminal) en door de beveiliging weer via zo’n zigzaglijn in vertrekhal 1.

Daarvoor hebben we eerst onze auto geparkeerd op de gigantische parkeerplaats, waar we na de vakantie ongeveer net zoveel kwijt zijn aan parkeergeld als aan de vliegkosten. Nel en ik gebruiken de trein niet meer, omdat we ooit een wisselstoring hebben gehad en via Amsterdam Duivendrecht veel te laat aankwamen, zodat we de hele ergerlijke wandeling min of meer snelwandelend moesten afleggen.

We nemen sinds die ervaring ook altijd ruim de tijd. Liefst drie uur. Dan kunnen we op ons gemak een kop koffie nemen, maar meestal staat er een flinke rij en zijn de tafeltjes niet afgeruimd. Dan heb ik het niet eens over de kosten!

Bij aankomst na de vakantie herhaalt zich het hele wachten en lopen. Wachten op de bagage. Wachten op de bus naar de parkeerplaats en zoeken naar de auto.

Nel en ik hebben er iets op gevonden. Wij vliegen indien mogelijk niet meer via Schiphol. Sterker wij laten onze vakantiebestemming bepalen door de vluchten, die je via Rotterdam – The Hague Airport (Zestienhoven) kan nemen en dat zijn er verrassend veel. De laatste keer zijn we naar Wenen gegaan (aanrader) en hopelijk vliegen we binnenkort naar Faro (Portugal).

We moeten slechts een uur van tevoren aanwezig zijn. Parkeren is geen probleem en anders is een taxi betaalbaar. Vanaf de parkeerplaats loop je in een paar minuten naar de vertrekhal, waar meestal een kleine rij staat. Daarna vliegensvlug door de beveiliging en in de gezellige bar op de eerste verdieping al naar gelang het tijdstip van vertrek een drankje of een kop koffie drinken. Een plezierige bijkomstigheid is het feit dat je dat kan doen in de vertrekhal. Plek in het vliegtuig zoeken gaat ook sneller, omdat het via twee ingangen kan.

Terug word je bijna ingehaald door je koffers en sta je binnen een kwartier naast je auto of taxi. Fantastisch.

Wat ons betreft dus hartstikke goed dat Zestienhoven. Wij mogen dat zeggen omdat de aanvliegroute bij westenwind over ons huis loopt. De vlieggeluiden nemen we graag voor lief en klagen niet, want we hadden het kunnen weten toen we verhuisden. Trouwens de boven onze wijk heel actieve politiehelikopter maakt veel meer lawaai.

Voor ons gepensioneerden, die ons hele leven hard gewerkt hebben, is Zestienhoven een uitkomst, als we een trip willen maken of als we op een welverdiende vakantie gaan. Ontspannen vertrek en ontspannen aankomst. Heerlijk!

Groen Links in onze stad wil het vliegveld sluiten.

200 passagiers in een vliegtuig vervoeren geeft klaarblijkelijk minder uitstoot dan met 100 auto’s naar de plaats van bestemming rijden, toch? Nu hebben ze in de coalitie slechts één stem meerderheid, dus het wordt moeilijk, maar linkse milieufanaten zijn bereid alles, inclusief democratische principes, op te offeren om hun wil door te drukken.

Dus bij de volgende verkiezing: ‘Mind your vote, mind your vote’