Putain de Paris… ohlala
Het duurde dan ook niet lang of we trokken de aandacht van een, in onze ogen, stokoude dame die ons steeds luider volzinnen toeriep die ons lagere schoolfrans ver te boven ging. We maakten dat we snel weer op de Boulevard de Clichy terechtkwamen maar het avontuur van de zijstraatjes lokte nog steeds.
Even voorbij Place Blanche zijn we nog maar eens een wat minder onguur ogende straat ingelopen en daar gebeurde wat ik eigenlijk de hele 'onderneming' niet verwacht had. We werden zowaar aangeklampt door een leuk uitziende dame. Dat wil zeggen, ik werd aangeklampt… heel letterlijk. Ze stapte uit een portiek en pakte mij regelrecht in mijn nog tamelijk onschuldige kruis. Het leek ook of ze voorlopig niet meer los zou laten.
Toen zij in de gaten kreeg dat ons Frans niet al te soepel was schakelde ze snel over op een soort Engels. U begrijpt dat ik als redelijk gezonde puber niet al te veel weerstand meer kon bieden.
,,Ga jij maar,’’ zij mijn vriend en ik kon beschikken over al de nog resterende francs die we voor die dag hadden uitgetrokken.
Slechts enkele huizen verder was haar ‘onderkomen’; een ietwat aftands uitziend pand. Direct achter de voordeur zat een mannetje achter een loket alwaar ik ons verzamelde kapitaal voor deze onderneming, zestig nieuwe Franse francs, uitstalde. Ik kreeg zelfs nog 10 franc terug. Dat viel me eigenlijk best mee.
De Franse schone nam mij mee naar een kamertje op de eerste verdieping en daar gingen we zitten.
Ze haalde direct een knalrode portefeuille uit haar tas en keek me vragend aan. Even was ik uit het veld geslagen, wat was de bedoeling?
Nou dat werd snel duidelijk. Het was de bedoeling dat ik haar voor de nog nader te bepalen 'diensten' vooraf zou betalen!
,,Jamaar… ik heb beneden toch al betaald,’’ stamelde ik.
,,Oh zeker, maar dat was vijftig franc voor de kamerhuur!’’ zei ze.
Daar zaten we dan.
,,Ik heb nu nog maar tien nieuwe franc,’’ moest ik haar bekennen.
De dame bleek niet onaardig. Ze schoot in een aanstekelijke lach borg haar portefeuille op en nam mij weer mee naar beneden. Daar kreeg ik door haar bemiddeling zelfs 40 francs terug van de man achter het loket.
Met het schaamrood op de kaken vertelde ik mijn vriend mijn eerste (en naar nu blijkt tevens laatste) ‘avontuurtje met een sociaal straatwerkster’ dat uiteindelijk maar tien nieuwe Franse franc had gekost.
-S.jpg)
.gif)
