Dialoog Interieur
Het moest er maar eens van komen
je zeurt al een tijdje
je laatste adres ligt er wat treurig bij
een voordeur vol onkruid
verdroogde bloemen in een vaas vol
insecten
de tuinman doet hier blijkbaar al net
zo weinig aan onderhoud als je
huisbaas
als man van de wereld was je overal
thuis, maar het bevalt je hier maar
matig
ik leef met je mee
bij het verlaten ben ik na tien minuten
alweer vergeten in welk vak je lag
‘je wordt oud’
draag je me nog na
een halve kip scharrelt zacht kakelend
tussen de graven
op zoek naar appelmoes en frites
vandaag deel ik alles door twee