Pa hield niet van reizen

De Kuip en de kroeg, dat was hem ver genoeg
Waar je ook ging je nam jezelf mee
en die last viel in het café blijkbaar het best te
dragen
Luid en onduidelijk doceerde hij daar spelinzicht
en politiek voor een half bewusteloos gehoor
Moe maar voldaan dreef hij daarna huiswaarts
over de volle breedte van de openbare weg
Na een korte meditatie over de zin en onzin van
het bestaan hing hij zijn rimpelloze gelijk op aan
een hardhouten hangertje
Waarna hij verzonk in een droomloze slaap
naast het stoffelijk overschot van zijn
liefhebbende vrouw
Zijn schip bleef voor anker, de luiken potdicht
omgeven door een zee van leven