Steunbetuigingen voor vrouwen Iran

Iran heeft al jaren, sinds 2009 of daaromtrent een heel effectief repressief apparaat op de plaats. Als er opstanden zijn die uit de hand lopen wordt internet, gedeeltelijk of geheel afgesloten, gaan revolutionaire gardisten op motoren in grote bendes de straat op slaan er waar nodig genadeloos op los en er wordt stevig gearresteerd waar het theocratische regime dat nodig acht. Indien nodig organiseert het regime -zoals nu- tegendemonstraties. De oevrheidspropagandamachine draait daarbij op volle toeren. Lange tijd werkte dat. Toen in Syrië de Arabische revolte van 2011 uitbrak kreeg bondgenoot Assad steun van Iran bij de internetrepressie. Voor de rest liep de repressie in Syrië op een burgeroorlog uit maar dat is een ander verhaal.
Mahsa Amini
De dood van de 22-jarige Mahsa Amini, op 16 september nadat ze was gearresteerd omdat ze de zeer strikte wet had overtreden die vrouwen verplicht om hun haar te bedekken met een hijab of hoofddoek lokte massale protesten uit. Het verhaal van de politie dat de vrouw overleed aan "plotseling hartfalen" hielp niet.
Tot op de dag van vandaag gaan de demonstraties in vrijwel alle grotere steden van Iran door. Iraanse vrouwen hebben genoeg van de verplichte hoofddoek. Intussen kanliseert ook veel andere onvrede zich in de protestenrepressie
Overal in de wereld betuigen vrouwen intussen steun aan de protesterende vrouwen in Iran. Daaronder Oscarwinnaars als Juliette Binoche en Marion Cotillard en Nederlandse bekenheden zoals journalist Fidan Ekiz en jurist en minister Dilan Yeşilgöz.
Intussen zijn de protesten demonstraties in Iran een symtoom zowel van onvrede over de uiterlijke kanten van het regime als van diepere politieke onvrede over de theocratie. Het regime intussen legt als altijd de schuld bij duistere buitenlandse machinaties.