Mohsen Makhmabaf and Maysam Makhmalbaf: an interview
De Iraanse regisseur Mohsen Makhmabaf en diens zoon Maysam Makhmabaf over hun laatste film.
De film ‘The Gardener’ van Mohsen (1957) en Maysam Makhmabaf (1981) is een impressionistische documentaire over de tuin van het Bahá'í World Centre bij Haifa.
De film is opgezet als dialoog: tussen oud en jong en tussen cinema en (on-)geloof.
Latere filmmaker Mohsen Makhmabaf werd, als zeventien jarige Islamitische activist die een politieagent neerstak, gevangen gezet onder het regime van de Shah. De Khomeini-revolutie van 1979 kwam voor hem letterlijk en figuurlijk als bevrijding. Het maakte een golf van creativiteit bij hem los die tot op heden niet gestopt is.
Hij was één van de eersten die, in het buitengewoon filmvijandige Iran van na de revolutie, films kon maken. Aanvankelijk waren dat religieuze films. In de loop van de jaren tachtig werden dat steeds meer films met een eigen humane en onderzoekende blik op de sociale werkelijkheid van zijn land.
Mohsen Makhmabaf schreef boeken, toneelstukken, filmscripts, stichtte een eigen filmschool en assisteerde zijn echtgenote en kinderen bij het maken van hun films en maakte meer dan twintig films. Daarmee wordt hij met nog een handvol filmmakers tot de grote post ’79 filmmakers van Iran beschouwd.
Dat neemt niet weg dat sinds 1991 verschillende van zijn films in Iran verboden werden.
In 2005, het jaar dat Ahmadinejad president werd, verliet Mohsen met zijn familie Iran.
Het interview gaat onder andere over Iran en haar toekomst, over een Iraanse filmmaker die in Israël filmt, over leven en dood in ballingschap en over de onderzoekende blik en creatieve nieuwsgierigheid van de filmmaker.
( Foto's: International Film Festival Rotterdam)
.gif)
