Een Rotterdamse lente

Magnolia bloeide vroeg
dit jaar, gele narcissen
in plantsoenen
jong leven in de singels
maskers zijn gevallen
de stad herademt
in een sfeer van angst en
onzekerheid
een onuitroeibare plaag
verkrampte handen tot
vuisten
bruggen werden vernield
verbindingen zijn
verbroken
er vallen weer doden in
plaats van woorden
maar zolang vrede niet
vanzelfsprekend is
zullen dichters haar stilte
blijven vertalen
Dit gedicht verscheen in het Liber Amoricum voor Jan Beranova dat op haar 90e verjaardig op 3 mei werd uitgereikt aan de dichteres