Europese aanpak bijensterfte

30 juli 2020 door de redactie

Bijen spelen een belangrijke rol bij de bestuiving en daarmee verspreiding van verschillende gewassen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt al lang dat de sterfte van bijen in grote delen van de wereld sterk is toegenomen. Daar zijn verschillende oorzaken voor, waaronder bijenziekten, eenzijdige voeding en landbouwbestrijdingsmiddelen. In 2013, toen reeds lang duidelijk was dat bijensterfte een groot en grensoverschrijdend probleem was, probeerde de EFSA (European Food Safety Authority) richtlijnen voor de aanpak van die sterfte op te stellen. De lidstaten van de EU kwamen echter niet to overeenstemming.

Nu is zojuist een nieuw wetenschappelijk rapport verschenen dat beleidsmakers in de verschillende landen aanbevelingen geeft om de bijensterfte tegen te gaan. Hieronder volgt het persbericht van de Europese Voedsel Veiligheids Autoriteit met daarin nogmaals de link naar het rapport.

Fouragerende bij keert terug met oogst Foto Mark Andrghetti CC

Onderzoek EFSA

EFSA heeft een grootschalig onderzoek voltooid van het beschikbare wetenschappelijke bewijs over bijensterfte. Het onderzoek is onderdeel van de doorlopende beoordeling en bijstelling van risico's voor bijen door pesticiden.

Het op 28 juli gepubliceerde rapport is gebaseerd op de grootste systematische verzameling bewijsmateriaal over sterftecijfers dat ooit is uitgevoerd, en omvat de drie bijengroepen - honingbijen, hommels en solitaire bijen. Het rapport heeft tot doel de bestaande kennis te versterken door een meer systematische aanpak te hanteren dan voorheen, en de reikwijdte van de analyse uit te breiden tot voorbij de sterfte van voederbijen (de nectar en stuifmeel verzamelaarsters).

Het opstellen van betrouwbare cijfers van het sterftecijfer van bijen is een cruciaal onderdeel van de beoordeling van beleidsrichtlijnen. De belangrijkste informatiebronnen waren een systematisch literatuuronderzoek en een enquête onder imkers uit verschillende EU-landen.

Na raadplegingen en workshops met risicomanagers van de lidstaten en de Europese Commissie, heeft de werkgroep van de EFSA ook vier mogelijke benaderingen voorgesteld voor het definiëren van specifieke beschermingsdoelen die zullen worden gebruikt bij de toetsing en begeleiding.

Risicomanagers moeten nu beslissen welke aanpak EFSA zal gaan gebruiken en zullen aangeven wat –plaatsen , soorten, omstandigheden- en in welke mate – aanbevelingen, regelgeving -beschermd moet worden. Om hen te helpen, illustreert het document zowel de wetenschappelijke methode als de voordelen en beperkingen die aan elke benadering zijn verbonden.