Achterstand in statushoogte wijken
De Rotterdamse wijken hebben al vele jaren gemiddeld de laagste status van 3400 wijken van Nederland. In Rotterdam zijn bovendien weinig wijken te vinden met een hoge status. Dat blijkt uit het rapport Statusontwikkeling van wijken in Nederland van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).
De gemiddelde sociale status is in Nederland in de meetperiode 1998-2010 wel gestegen, zij het het geringst in - een aantal - Rotterdamse wijken.
Veroudering woningen
Zo’n acht procent van de wijken in Nederland is naar het hoogste niveau gestegen, zo’n zeven procent is gedaald naar het laagste niveau. De daling houdt vooral verband met de veroudering van woningen die niet worden opgeknapt.
De sociale status wordt afgemeten aan de hand van een aantal objectieve kenmerken van de mensen die er wonen: hun opleiding, inkomen en positie op de arbeidsmarkt. Het gaat hierbij dus niet om het prestige of de populariteit van een wijk.
Opvallend is dat in wijken met een stabiel hoge status zowel nieuwe woningen als vooroorlogse woningen staan die door de bewoners zijn opgeknapt. Dat zijn ook vaak koopwoningen.
In de lage statuswijken staan woningen die vaak weinig aantrekkelijk zijn, gehorig en niet mooi van bouw. In die wijken vindt voorts verval plaats. De huizen worden slechter. Bewoners trekken weg. Er komen anderen voor in de plaats met een lagere status. Het is volgens het rapport heel moeilijk een dergelijk proces te keren.
In Rotterdam kan worden geconcludeerd dat het vooral nieuwkomers uit het buitenland (niet westerse allochtonen) zijn die de lagestatuswijken opzoeken.
Niveau
In Rotterdam zijn Kralingen-Oost, ’s-Gravenland, Molenlaankwartier en Nesselande stabiel hoge statuswijken en steeg Terbregge tot een hoog niveau.
Stabiel lage statuswijken bevinden zich vooral ten westen van het stadscentrum en in Rotterdam-Zuid. Tot die sector behoort al heel lang Spangen. Dalende wijken zien we aan de oostkant van de stad, zowel in Noord (Ommoord en delen van Alexanderpolder) als in Zuid (IJsselmonde). Tot de categorie stijgend behoort Blijdorp. (Zie ook het schema hieronder).
Een groot deel van de vier grote steden in Nederland bestaat uit ‘aandachtswijken’: wijken die extra beleidsaandacht krijgen vanwege de opeenstapeling van achterstanden en problemen.
Het ligt ook voor de hand dat in de steden veel jonge hoogopgeleiden wonen in vooroorlogse woningen, vooral uit de periode tussen 1900 en 1945.
Zo’n driekwart van de jongeren van 25-40 jaar die bijvoorbeeld in Amsterdam in een vooroorlogse woning wonen en een hbo- of een universitair diploma hebben vindt zijn woonomgeving aantrekkelijk.
Laag
In Rotterdam echter blijft het statusniveau laag, ondanks de stijging die zich vooral rond de eeuwwisseling voordeed. Er is in deze stad door het bombardement van 1940 veel minder vooroorlogse bebouwing dan in Amsterdam.
Voor de grote steden in het algemeen geldt dat de jonge hoogopgeleide bewoners de vooroorlogse bebouwing aantrekkelijk vinden, ongeacht of ze in een huur- of in een koopwoning wonen. Maar wonen ze in een koopwoning, dan vinden ze de bebouwing net iets aantrekkelijker.
Het gehele rapport ‘Statusontwikkeling van wijken in Nederland’ is te lezen op www.scp.nl of is te koop voor € 24,00.
-20090804-S.JPG)
.gif)
