Omerta in de havengemeenschap
De Rotterdamse maritieme kopstukken kwamen onlangs weer bijeen om de 43ste Havenman van het Jaar te benoemen. Dit keer viel de eer te beurt aan Allard Castelein die tot 15 juli 2023 CEO was van het Havenbedrijf Rotterdam. De voormalig Shell-man kwam in 2014 in dienst bij wat internationaal de Port of Rotterdam heet. Al relatief snel bleek dat hij zijn achtergrond bij deze oliemaatschappij niet zou vergeten. Net als bij Shell moesten de activiteiten in de haven groener worden. Volgens het college van de Stichting Havenman/vrouw van het Jaar heeft Castelein sinds zijn aantreden als topman van het Havenbedrijf Rotterdam het havenbedrijfsleven aangespoord CO2 neutraal te opereren. Er zijn in de afgelopen periode ruim vijftig projecten ontwikkeld die gericht zijn op energietransitie. Het mag geen verbazing wekken dat Shell in voorkomende gevallen daarbij betrokken werd.
“Energietransitie is nog een spel zonder spelregels”, zei de nieuwbakken Havenman van het Jaar Castelein, “maar je moet durven stappen te ondernemen om ambitieuze maatschappelijke doelen te stellen. Daarin moet dan ook geïnvesteerd worden. Het gaat om connecties met belangrijke spelers in de wereld”.
Nieuwe partnerships
Zo bezien hoeft Extinction Rebellion niet in de Rotterdamse haven actie te komen. Volgens Castelein worden 50 tot 70 nieuwe initiatieven uitgewerkt en nieuwe partnerships aangegaan. Dat is onder meer gebeurt met het project Porthos voor het transport en opslag van CO2 in lege gasvelden onder de Noordzee. Shell is een van de partijen die zich contractueel heeft verbonden aan het project. De pijpleiding naar de lege gasvelden zal dit jaar worden aangelegd.
Er wordt ook hoog opgegeven over de waterstoffabriek in het havencomplex. Waterstof moet het duurzaam alternatief voor gas worden, maar critici zeggen dat het productieproces zo energie intensief is dat gebruik van waterstof in feite inefficiënt is.
Kritische kanttekeningen
Zoals vaker gebeurt , zijn er kritische kanttekeningen te plaatsen bij mensen die vanwege hun verdiensten onderscheiden zijn. Dat is in het verleden over de benoeming van een paar Havenmannen van het Jaar ook gebeurd, maar in feite lieten ingevoerden in het havencomplex hun stem daarover pas veel later dan de benoeming horen. En dat is jammer.
Wat had ik graag aanwezig willen zijn bij de beraadslagingen van het college van de Stichting Havenman/vrouw van het Jaar voor de aanwijzing van de pas benoemde Havenman van het Jaar. Zouden ze niet alleen de plussen, maar ook de minnen van het beleid van Castelein de revue hebben laten passeren?
Havenpers
Voor de oprichting van de stichting was de benoeming van de Havenman een onderwerp van discussie van de leden van de Havenpersclub Kyoto. Ik was een van de leden van dat illustere gezelschap. Als dusdanig herinner ik me de soms verhitte discussies over wie het predicaat Havenman/vrouw verdiende. We bereikten uiteindelijk instemming over de beoogde man/vrouw. Desondanks sloegen we achteraf bezien de plank wel eens mis en werd ons meesmuilend toegevoegd dat we geen Havenmannen meer moesten benoemen, omdat dit zou betekenen dat ze snel daarna uit de Rotterdamse haven zouden vertrekken.
Wat dat betreft is het huidige verkiezingscollege van de stichting deze kritiek voor. De onafhankelijke journalisten, de drie eerder benoemden, de drie sponsors van de stichting en het jaarlijks gekozen Jong Haventalent kozen voor een Havenman van het Jaar die al een half jaar geen topman meer is van het Havenbedrijf Rotterdam.
Het is een kwestie van afwachten of er geen verborgen klokkenluider opstaat die kritiek uit over de benoeming van de onlangs benoemde Havenman van het Jaar.
Meer info: www.havenman.nl
https://www.navingocareer.com/de-rotterdamse-havenpersclub-kyoto-is-opgeheven/
jannykok@vandaagenmorgen.nl
-(1)-S.jpg)
-S.jpg)
