Begrafenis van een informant

02 november 2021 door incidentele auteur

(door Jan Skácel vert. Jana Beranová)

Ik weet haast zeker
dat we op de terugweg van de begrafenis
heerlijk over hem zullen roddelen
omdat het zo hoort
en omdat wij ook maar mensen zijn

Wij zullen zeggen: Hij was de kwaadste niet
ook hem zat veel op deze wereld dwars
zelfs zijn eigen geweten
hij werkte ’s nachts de dag joeg hem angst aan
en heeft u gezien
hoe de slangen uit zijn gezicht vluchtten?

Wij zullen vanzelfsprekend zacht praten
heel zacht
omdat op zo’n begrafenis
hoor eens
je weet ’t maar nooit
hij had zelfs een lieve moeder
en begaafde kinderen
wij zullen onze woorden wegen
maar we zullen ’t niet kunnen laten
lekker over hem te roddelen
tussen het crematorium en de tram

Hij had het ook niet makkelijk de stakker
wist alles van ons af
dacht altijd dat hij het deed voor de mensheid
en is het u ook opgevallen mijn vriend
dat hij daar in die kist deed denken
aan een kapot röntgenapparaat?

Dit zullen we nog maar fluisteren
en aldoor om ons heen kijken

We gaan ten slotte allemaal nietwaar
de een eerder dan de ander
zijn dood was zeker geen pretje met al die ogen
wat een werk om zoveel ogen te sluiten
en allemaal anders ...

Op dat moment zet de slinger van onze eigen angst
zich in beweging en wij versnellen de pas
kijk ze hebben ons ingehaald de trieste nabestaanden
in scharlaken gekleed
wij nemen onze hoed af en mompelen
woorden van medeleven
over de doden niets dan goeds hoe anders
hij heeft het al achter de rug
zo’n mooie begrafenis en zoveel witte rozen
En hoe ze Beethoven speelden!

Jan Skácel vert. Jana Beranová