Transformeer
De buitenlaag
is versteend,
de binnenkant erdoor
niet langer hoorbaar.
De natuur
waar je bij hoort
niet meer zichtbaar.
Niet in daglicht,
niet in de nacht.
Transformeer,
immers:
bomen deinen mee
als de wind zucht.
Beren richten zich op
in tijden van gevaar.
De zon lacht altijd
om het gehuil naar de maan
goed te maken.
Zelfs de aarde
kruipt verder om
ergens anders op te duiken.
Transformeer,
immers:
een huid
is maar één
van de vele lagen
rond een kern.
Transformeer.
De wereld is
immers groot genoeg
voor jou en andere mensen
maar te klein
voor een groot hart
dat verstopt wordt,
dat klopt.
Dat klopt.
Wat klopt,
dat mag gehoord,
gezien worden.
Transformeer tot
transparant.
Transformeer tot
het hart dat klopt,
tot het hart klopt.
Klopt.
(Uit: INSOMNIA, Miguel Santos. Mijnbestseller, 2018)
