Jupiter haarfijn in beeld dankzij James Webb telescoop en Judy Schmidt
Gegevens van telescopen zoals Webb komen niet netjes verpakt op aarde aan. In plaats daarvan bevat het informatie over de helderheid van het licht op de detectoren van Webb. Deze informatie komt als onbewerkte gegevens aan bij het Space Telescope Science Institute (STScI), het missie- en wetenschappelijke operatiecentrum van Webb. STScI verwerkt de gegevens in gekalibreerde bestanden voor wetenschappelijke analyse en levert deze aan het Mikulski Archive for Space Telescopes voor verspreiding. Wetenschappers vertalen die informatie vervolgens in de loop van hun onderzoek naar dit soort beelden (hier is een podcast over). Terwijl een team van STScI Webb-afbeeldingen formeel verwerkt voor officiële vrijgave, duiken niet-professionele astronomen, bekend als burgerwetenschappers, vaak in het openbare gegevensarchief om ook afbeeldingen op te halen en te verwerken.
Judy Schmidt van Modesto Californië, een oude beeldverwerker in de burgerwetenschapsgemeenschap, verwerkte deze nieuwe opvattingen over Jupiter. Voor het beeld met de kleine satellieten werkte ze samen met Ricardo Hueso, een mede-onderzoeker van deze waarnemingen, die planetaire atmosferen bestudeert aan de Universiteit van Baskenland in Spanje.
Met gigantische stormen, krachtige winden, aurora's en extreme temperatuur- en drukomstandigheden, heeft Jupiter veel te doen. Nu heeft NASA's James Webb Space Telescope nieuwe beelden van de planeet vastgelegd. Webb's Jupiter-waarnemingen zullen wetenschappers nog meer aanwijzingen geven over het innerlijke leven van Jupiter.
"Om eerlijk te zijn, hadden we niet echt verwacht dat het zo goed zou zijn", zegt planetaire astronoom Imke de Pater, emeritus hoogleraar van de University of California, Berkeley. De Pater leidde de observaties van Jupiter met Thierry Fouchet, een professor aan het Observatorium van Parijs, als onderdeel van een internationale samenwerking voor Webb's Early Release Science-programma. Webb zelf is een internationale missie onder leiding van NASA met haar partners ESA (European Space Agency) en CSA (Canadian Space Agency). De Pater: "Het is echt opmerkelijk dat we details op Jupiter kunnen zien samen met zijn ringen, kleine satellieten en zelfs sterrenstelsels in één afbeelding". |
Burgerwetenschapper Judy
De twee beelden zijn afkomstig van de Near-Infrared Camera (NIRCam) van het observatorium, die drie gespecialiseerde infraroodfilters heeft die details van de planeet laten zien. Omdat infrarood licht onzichtbaar is voor het menselijk oog, is het licht in kaart gebracht in het zichtbare spectrum. Over het algemeen lijken de langste golflengten roder en worden de kortste golflengten blauwer weergegeven. Wetenschappers werkten samen met burgerwetenschapper Judy Schmidt om de Webb-gegevens in afbeeldingen te vertalen.
In de op zichzelf staande weergave van Jupiter, gemaakt op basis van een composiet van verschillende beelden van Webb, strekken aurora's zich uit tot grote hoogten boven zowel de noordelijke als de zuidelijke pool van Jupiter. De aurora's schijnen in een filter dat is toegewezen aan rodere kleuren, die ook licht benadrukt dat wordt gereflecteerd door lagere wolken en bovenste nevels. Een ander filter, toegewezen aan geel en groen, toont nevels die rond de noord- en zuidpool wervelen. Een derde filter, toegewezen aan de blauwen, toont licht dat wordt gereflecteerd door een diepere hoofdwolk.
Webb NIRCam-composietbeeld van twee filters van het Jupiter-systeem - Bld.: NASA, ESA, CSA, Jupiter ERS-team; beeldverwerking door Ricardo Hueso (UPV/EHU) en Judy Schmidt.
Wit wordt rood
De Grote Rode Vlek, een beroemde storm die zo groot is dat hij de aarde zou kunnen opslokken, lijkt in deze weergaven wit, net als andere wolken, omdat ze veel zonlicht weerkaatsen.
"De helderheid hier duidt op grote hoogte - dus de Grote Rode Vlek heeft nevels op grote hoogte, net als de equatoriale regio", zegt Heidi Hammel, interdisciplinaire wetenschapper bij Webb voor waarnemingen van het zonnestelsel en vice-president voor wetenschap bij AURA. "De talrijke helderwitte 'vlekken' en 'strepen' zijn waarschijnlijk zeer grote wolkentoppen van gecondenseerde convectieve [verticale] stormen." Daarentegen hebben donkere linten ten noorden van het equatoriale gebied weinig bewolking. |
Voor ieder toegankelijk
Judy Schmidt van Modesto Californië, een beeldverwerker in de burgerwetenschapsgemeenschap, verwerkte deze nieuwe gegevens over Jupiter. Voor het beeld met de kleine satellieten werkte ze samen met Ricardo Hueso, een mede-onderzoeker van deze waarnemingen, die planetaire atmosferen bestudeert aan de Universiteit van Baskenland in Spanje.
Natuurlijk eruit laten zien
Haar liefde voor astronomische beelden bracht haar ertoe om beelden van nevels, bolvormige sterrenhopen, stellaire kraamkamers en meer spectaculaire kosmische objecten te verwerken. Haar leidende filosofie is: "Ik probeer het er natuurlijk uit te laten zien, ook al komt het niet in de buurt van wat je oog kan zien." Deze beelden hebben de aandacht getrokken van professionele wetenschappers, waaronder Hammel, die eerder met Schmidt samenwerkte aan het verfijnen van Hubble-beelden van de Jupiter-inslag van de komeet Shoemaker-Levy 9.
De vlinderachtige planetaire nevel M2-9, nog gefotografeerd met NASA's Hubble-telescoop verwerkt door Judy Schmidt. (Credit NASAESAHubble Legacy ArchiveJu
Jupiter is eigenlijk moeilijker om mee te werken dan verder weg gelegen kosmische wonderen, zegt Schmidt, vanwege zijn draaisnelheid. De planeet draait op zijn evenaar ongeveer 22 leer zo snel om zijn as als de aarde.
_2-S.jpg)
