Wilders grote winnaar debat 31 maart
(update 6-4 van artikel 3-4) Voorlopig is Geert Wilders - met in de slipstream Baudet- de grote winnaar van het Kamerdebat van 31 maart - 1 april. Wilders overblufte aan het begin van het debat vakkundig de rest van de kamer inclusief Segers, Kaag en Klaver, door openheid van alles wat vertrouwelijk was te eisen in de formatie.
Ook het progressievere deel van de Tweede Kamer liep er bangig en met open ogen in. Alle notities van de verkenning moesten de openbaarheid in. Vertrouwelijkheid de goot in en dat op verzoek van de partij met zelf een zeer gesloten partijcultuur. Rutte was de enige die het gevaar zag, bood nog aan alleen zijn gespreksverslag openbaar te maken. Maar Klaver nam de microfoon en riep dat alles van hem openbaar mocht worden. De andere partijen zeiden hem na. Het hek was van de dam. Geert Wilders had meer succes dan hij had kon dromen. Een nacht volgde waarin de verkenners de laan uit gestuurd werden, Rutte een motie van afkeuring kreeg.
Het grote gelijk
Tussen de extremen zat in de twintigste eeuw altijd het meestal grote politieke midden. Die moesten modderen en ccompromissen sluiten zoals de meeste mensen hun hele leven doen. Compromissen horen bij democratie, zoals ze bij huwelijken, verenigingen, rechbanken, ziekenhuizen de handel en bij de hele samenleving horen. De wereld bestaat niet alleen uit zeer rechtschapen ambtenaren en dominees maar ook uit handelaren, kunstenaars, uitvreters, klusjesmannen, autohandelaren doctoren, tandartsen, extremisten, homeopaten, politieke avonturiers, renteniers en niet te vergeten scherpe kritische politici zoals Omtzigt of Van Dam. In een representatieve democratie horen die allemaal een vertegenwoordiging in het parlement te krijgen. Zo'n de Tweede Kamer hebben wij dus. Hoe slimmer en ethischer de Tweede Kamer als geheel hoe beter de compromissen. Zonder compromissen heb je de dictatuur van het 'grote gelijk'. Vrijwel altijd gaat dat met een of andere vorm van gewelddadige onderdrukking van rechtsstaat en vrijheid gepaard. Representatieve democratie is nu eenmaal van de politieke systemen een van de minst slechte. De twintigste eeuw heeft laten zien waar zowel links als rechts extremisme kunnen leiden. Beide roepen dat ze het grote gelijk hebben, beide hebben moeite met tegnspraak. Maar dat is al een paar generaties geleden, dus kan het nu gewoon opnieuw beginnen.
Groot nieuws of hype?
Het was de hoofdredacteur van Trouw, die opmerkte dat hij het een 'journalistiek misdrijf' gevonden zou hebben als hij de tekst op de door Bart Maat gefotografeerde documenten in de handen van een naar de auto racende Ollongren niet gepubliceerd zou hebben. Publiceren was in het publiek belang. Hij antwoordde dat in een artikel naar aanleiding van boze lezers van zijn krant, die de publicatie niet zo ethisch vonden.
Wat de hoofdredacteur van Trouw even niet vertelde dat het ANP - het persbureau waarvoor de foto was gemaakt, zelf al de tekst die op de foto stond had verspreid. Als persbericht met persalarm als teken dat het groot nieuws was. Zie ook dit NRC artikel waarin ANP hoofdredacteur Freek Staps hierover vertelt. Een ANP bericht met 'persalarm' staat potentieel in alle kranten, dus Trouw had geen keus. Dat het bericht publiek belang was geldt alleen als je er de meest villeine interpretatie aan geeft, namelijk a dat het zo gezegd was en dat iemand Omtzigt weg wilde hebben. Natuurlijk kreeg het doordat het als groot nieuws gebracht werd onmiddelijk die betekenis.
De journalistiek hoort goed en feitelijk te informeren . Ze hoort ook kritische waakhond van het volk tegen de macht zijn. Maar ze hoort evengoed te waarschuwen voor dreigingen tegen de democratie. Soms staan die twee op gespannen voet met elkaar. De pers hoort daarom ook het onderscheidend vermogen te hebben om te kunnen zien waar de macht terecht bekritiseert wordt en waar de democratie ondergraven. Dat is hier niet overal even voorbeeldig gegaan.
Kans
Wilders die door de verkiezingsoverwinning van de twee liberale tegenstanders D66 en VVD nog meer buiten spel stond, rook zijn kans. Met ongekend heftige rethoriek opende hij op 31 maart het debat. eiste openheid van alle stukken rond de verkenning. Rutte probeerde de andere partijen nog te beschermen. Maar die lieten zich met Klaver voorop voor het karretje van Wilders spannen. De rest van het debat stond in het teken van de koers die al die middenpartijen kozen, half gedwongen als ze zich voelden door de openingsrethoriek van Wilders.
Fout Rutte
Blijft de vraag waarom Mark Rutte, begaafd politicus die hij is, de signalen niet snel genoeg serieus nam. Hij had moeten weten dat er over Omtzigt gesproken had kunnen zijn, dus hij had die optie direct al na het openbaar worden van de foto mee moeten nemen.
Nuttige idioten
We weten nu dat Rutte het politiek overleefd heeft, maar hij heeft flinke deuken opgelopen. Met hem zijn alle middenpartijen beschadigd, alle partijen minus radicaal rechts en radicaal links. Daar kwam zaterdag de overbodige afscheidskus van Segers voor Rutte nog overheen. Grote winst voor Wilders cs: verzwakking van het systeem. We weten nu dat het niet Lenin was die het begrip 'nuttige idioten' heeft uitgevonden, maar je zou het met enig recht kunnen gebruiken voor al die kamerleden die zich donderdag voor het PVV-karretje hebben laten spannen. Wilder's heeft behendig en rucksichtloos revanche genomen de uitsluiting van de PVV door de VVD.