De eerste mens

04 augustus 2020 door Henk Weltevreden

In een schamel verlichte vitrine rust een schedel op een rode viltdoek, rondom het vilt wat zand met stukjes grind, dit om de echtheid te beklemtonen. De breuken in de schedel zijn vakkundig bijeengeplakt. Voor het puntgave gebit ligt een kartonnetje met Koreaanse tekens, of eigenlijk Noord-Koreaanse tekens. Niet alleen de artefacten in het Museum van de Revolutie zijn beklemmend, ook de zon gloeit net iets te strak boven Pyongyang. Een zomerse dag vol zweet, onder leiding van mijn vier-en-twintig uurs staatsgids mister Ri.

‘De eerste mens op aarde,’ zegt mister Ri trots, hij kent zijn feiten. ‘Meer dan één miljoen jaar oud.’ Hij wijst naar een grote wereldkaart boven de vitrine. ‘En zo heeft de mens zich verspreid, tot in alle hoeken.’

Vlak onder Pyongyang, daar waar zo ongeveer Mangyongdae, het geboortehuis van de Grote Kim Il Sung moet liggen, prijkt een trotse Rode Punaise. Vanaf dat punt zijn lange rode lijnen getrokken, de wereld in. Een dun lijntje naar rechts, naar Japan, een ander naar het westen Azië in, ook een lange boog tot net voorbij Moskou en ten slotte via India en Iran vliegt de rode pijl over de Afar woestijn in Ethiopië en eindigt spontaan in het oerwoud van Oost-Afrika, een plons in Lake Turkana, de Grote Riftvallei met nog een stippellijn, een late uitloper tot aan de rand van de Kalahari woestijn. Tot daar verspreidde zich de eerste mens vanuit Pyongyang. Geen verdere pijlen naar het westen. Europa en Washington zijn vergeten. Dat kwam later. Dat is een ander verhaal.

‘Eén miljoen?’ vraag ik. ‘De eerste mens, weet u dat zeker? Niet honderddertigduizend jaar? Het was toch op het eind van de laatste IJstijd, de eerste homo sapiens? En Lucy dan?’ ga ik verder. ‘De rechtop lopende hominidae, 3.18 miljoen jaar geleden?’ Mister Ri lacht smalend.

‘Onzin, allemaal onzin,’ zegt hij snuivend, ‘ziet u wel, de Amerikanen proberen u van alles wijs te maken. Kijk, dit is de originele, de homo kimensis ilsungthropus robustus, meer dan één miljoen jaar oud.

Wij hebben de grootste wetenschapper ooit, op de universiteit van Pyongyang, professor Han Kum Sik van de Human Evolution Department. Kom we gaan verder.’

Het is duidelijk. God bestaat niet in Noord-Korea, er was geen groot plan dat het universum heeft gecreëerd. Het Grote Plan is het plan van de Grote Leider zelf, die alles in beweging heeft gezet. Kim Il Sung is de Eerste Onbewogen Beweger, naar het filosofisch concept van Aristoteles. Kim Il Sung ontvouwt de Juche-leer, een nieuwe vorm van Marxisme-Leninisme, een toekomstige wereld waarin de mens centraal staat, de mens die ooit is begonnen vanuit de Homo Kimensis Ilsungtropus Robustes, de vermeende voorvader van de Grote Leider Kim Il Sung zelf, de Onsterfelijke Leider met zijn Juche-ideologie. Zijn Juche-mist stelt moraal voor eten, waarmee Marx en zeker Bertolt Brecht ongelijk kregen. Het is alsof mister Ri een vijfde zintuig inzet, een umami van feiten, inzicht in de evolutieleer verklapt die voor de westerse wetenschappers nog volkomen onbekend zijn.

Ik verlang naar een rustige nacht in hotel Koryŏ, mijn oase in Pyongyang, even stoom afblazen, na de zoveelste toeristenkwelling in het Rijk van de Grote Kim.

De schrijver van dit stuk bezocht Noord Korea indertijd in gezelschap van RV&M's Jana Beranová en Jim Postma

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.