De laatste havenbaron: De geschiedenis van een Kralingse jongen in haven en stad
Wie van de vele gasten van het 20ste Deltalinqs Jaardiner de maatschappelijk zeer betrokken ondernemer Jacques Schoufour hebben gekend, moeten direct hun eigen herinneringen hebben gehad aan ‘de laatste Havenbaron’ nog voor ze het boek met de gelijknamige titel konden openslaan. Dat boek van auteur Matthijs Dicke was een cadeau van de 20-jarige ondernemersvereniging van het Rotterdamse haven- en industrieel complex. Daarmee kregen ze een postuum present van de oud-voorzitter Schoufour van de toenmalige SVZ ( Scheepvaart Vereniging Zuid), de rechtsvoorganger van Deltalinqs.
Veel gasten van het 20ste Deltalinqs Jaardiner weten uit eigen ervaring dat stad en haven lang heel sterk met elkaar verbonden waren, maar dat de verhouding nu anders ligt. Deltalinqs ‘vertaalt’ de verbondenheid van stad en haven nu in een slogan 'Permanente Dialoog’ en ‘in verbinding met de omgeving’ waarin ondernemingen in het Rotterdamse haven- en industriecomplex opereren.
. . . gemaakt in 2014 met zittend Jacques Schoufour (links) en Raymond Riemen (rechts)
Historicus Matthijs Dicke neemt de lezer van ‘De laatste havenbaron' met als ondertitel 'Jacques Schoufour maatschappelijk betrokken ondernemer in Rotterdam’ mee terug in de tijd dat havenondernemers het niet meer dan normaal vonden om zich ook voor de stad in te zetten. Schoufour deed dat met hart en ziel voor Diergaarde Blijdorp en het CHIO (Concours Hippique International Officiel). Dat deed hij naast zijn directeurschap met Koos Lagendijk van Frans Swarttouw’s Havenbedrijf in het Botlek-gebied. Dat zijn hart ook bij kunst en cultuur lag, blijkt uit zijn nalatenschap. Die moest ten goede komen aan de wereld van natuur, dierenwelzijn en cultuur. Overigens was Jacques Schoufour ook jarenlang sterk betrokken bij het Wereld Natuur fonds (hij heeft zelfs nog voor Sinterklaas gespeeld voor de Duke of Edinburgh) maar was ook een van onze Havenmannen van het Jaar. Zie www.havenpersclubkyoto.nl
Dicke nam voor het dit jaar uitgekomen boek een serie interviews af en deed uitvoerig bronnenonderzoek. Hij noemt het een geluk dat Jacques Schoufour in een groot deel van zijn leven de gewoonte had om zijn gedachten op papier te zetten. In de achterflap van ‘De laatste havenbaron’ meldt hij onder meer dit: “Hij bracht vrijwel alles onder woorden. Het meest uitvoerig kwamen zijn zakelijke en bestuurlijke beslommeringen aan bod, maar ook zijn zakenrelaties, buitenlandse reizen, vriendschappen en het buitenleven in Putte, met vele lyrische passages over zijn diepgaande natuurbeleving.”
Jacques Schoufour
De schrijver/historicus had het geluk Schoufour over te kunnen halen om zijn herinneringen te boekstaven. Historica Astrid van der Werf en ik hebben dat in de jaren 90 geprobeerd in de wetenschap dat de gedreven oud-havenondernemer een vat van verhalen moest zijn die de moeite van het delen met een groot publiek waard zouden zijn. Zijn reactie was karakteristiek: “Maar dan moet het vooral over de haven met zijn vele gebruiken gaan. Ik ben niet zo belangrijk.” Op basis daarvan schreven we een synopsis gevoegd aan de afspraak dat we zouden wachten op een uitnodiging om verder te praten met meneer Schoufour (want met zijn voornaam hebben we hem nooit durven aanspreken). “Ik heb nog aardig wat documentatie thuis dat jullie kunnen inzien”, was zijn belofte.
Helaas bleef destijds de aarzeling om zichzelf centraal te stellen in een mogelijk boek. Daar liep Dicke aanvankelijk ook tegenaan: “Ik was in 2013/2014 al bezig met een boek over de haven en de stad en kwam via Bart Dura (de zoon van Daan Dura, bouwondernemer en erelid van het CHIO, overleden in 2011) bij Schoufour terecht. Hij vond het uiteindelijk goed dat zijn herinneringen in een boek zouden worden opgenomen. Zo kon ik dan ook bij hem aan tafel schuiven. We hadden nog een afspraak na mijn vakantie, maar helaas overleed hij precies in die periode.”
Dicke bleef het idee koesteren voor wat ‘De laatste havenbaron’ zou worden. Dat idee is uitgemond in een waardevol boek voor iedereen die Rotterdam en zijn haven een warm hart toedraagt. Het ‘oh ja, daar was ik ook bij’ zal oudere lezers in de mond bestorven liggen en voor overigen een historische bron vormen over betrokken mensen voor haven en stad.
ISBN 9789024431489
Foto's: Janny Kok
.gif)
