Internet daten is zo gek nog niet
De laatste jaren is er een nieuw soort afspraakjes in de wat grotere cafés. Je herkent ze meteen. Zoals gisteren.
Een man voor mij - type sportman ongeveer 40 - zit alleen aan een tafeltje op een terras op de Mathenesserlaan. Hij bewaakt angstvallig de lege stoel naast hem. Hij kijkt onrustig van links naar rechts. Iedere vrouw die nadert wordt met een welkome blik aangestaard. Als ze voorbijloopt zakken de mondhoeken.
Maar eindelijk is het dan raak. Er komt - notabene - een aantrekkelijke vrouw aanlopen. Ze lacht terug, waarna hij zijn vinger opsteekt. Ze schudden handen, zonder zich aan elkaar voor te stellen. Hij neemt direct het initiatief.
..Je ziet er veel mooier uit dan op je foto, en die was al zo mooi’’. Ze lacht zo te zien spontaan. Ze bestellen twee rode wijn.
“Heb je oppas voor je kinderen kunnen regelen”, hoor ik hem vragen.
“Ja, ze zijn vandaag bij m’n ex’’.
Er stopt een Harley Davidson met draaiende motor, die afluisteren onmogelijk maakt. Hij praat veel, zij lacht veel. Ik vang flarden op van hun gesprek.
Zij: ,,Ik heb een gelukkige jeugd gehad”.
Hij: ,,Ik ook, maar nu zo naast jou ben ik nog gelukkiger’’.
Zij even later: ,,Maak je altijd zo veel grappen?”
Hij: ,,Alleen als ik naast een mooie vrouw zoals jij zit’’.
Ze is opnieuw gevleid.
Ik zou haar wel willen toeschreeuwen: ‘’Kijk uit moedertje, kijk uit, dit is een player eerste klas. Wij mannen doorzien die types direct’’.
Zij blijft maar lachen, ze vindt hem leuk en ze bestellen nog een wijn. Hij legt zijn hand op de hare.
Hij vermaakt haar en schat heel goed in welke grappen hij niet en wel kan maken.
Zou ik ook kunnen met zo’n lekker wijf.
Dat daten via internet is zo gek nog niet.
.gif)
