De stiltecoupé is asociaal
We worden - zo zegt de regering- steeds asocialer. Dagelijks horen we via reclamespotjes over onbewust fout gedrag. We staan niet op voor ouderen in de tram, we leggen onze benen op de bank in de trein. Alsof dat dertig jaar geleden anders was. Toen hadden we levensgevaarlijke kerstboomoorlogen, foute scharenslijpers, en stelende junks.
Er zijn te veel oude chagrijnige mannen in dit land , die hun jeugd idealiseren. Toen was alles zo lekker overzichtelijk, zo moet het weer worden. Droom lekker verder, zeg ik
Die campagne over asociaal gedrag gaan we omdraaien. Elk uur wil ik op de radio er aan worden herinnerd dat Nederland steeds intoleranter wordt. Vooral de autochtonen kunnen nergens meer tegen. Om het minste zijn ze boos. Het mooiste voorbeeld is de stiltecoupé in de trein. Ik kwam er pas achter dat dit fenomeen bestond. Met vier vrienden reisde ik met de trein naar Berlijn. We zaten eerste klas. In een opperbeste stemming vonden we om acht uur ‘s morgens een coupé bemand door een boeklezer. Hij keek verstoord op van ons vrolijke gezelschap. Voordat wij zaten blafte hij: DIT IS EEN STILTE COUPE. Geïntimideerd (achteraf ongelooflijk) gingen we op zoek naar een nieuwe plek. Die vonden we niet. Alle eerste klas coupés waren verplicht geluidloos. We eindigden op klapstoeltjes bij de uitgang.
Verbijsterend. Het calvinisme ten top.
Het was een surrealistische film om tussen al die stoelen te lopen, Iedereen was gevangen in stilte. Met elkaar praten was storend. Ik had medelijden. Ik dacht aan West Afrika, waar ik jarenlang woonde. Stel je voor dat daar een stiltecoupe zou worden ingevoerd. Het is makkelijker juichen in de Kuip te verbieden na het winnen van de UEFA-cup. Praten is een levenselixer. Daarop drijft een samenleving, het kweekt begrip voor de ander, het is onmogelijk eenzaam te zijn in zo’n heerlijk kwekkende warboel, waar ergernis zelden is.
Ik geef toe ik reageer wat laat, maar alsnog zou ik die boeklezer en al die andere autochtonen willen toevoegen: Een boek lees je maar thuis, ongelooflijke egoïst. Zo onbeleefd.