Mijn Prinsjesdag

15 september 2009 door de Redactie
Mijn Prinsjesdag
Op de derde dinsdag van september 1963 moest ik als net beginnend leerling-journalist op de Haagse redactie van het toenmalige Het Vrije Volk een sfeerverslag maken van de rijtoer van toen nog koningin Juliana, prins Bernhard in de gouden koets en de prinsessen Beatrix, Irene en Margriet in een open rijtuig. Ik had geluk. Want net nadat ik in mijn bloknoot de zinsnede “waterig oranjezonnetje breekt door grijze lucht” had genoteerd sloegen de paarden van de koets met prinsessen op hol en kwam de koets kort daarna tot stilstand en konden de prinsessen ongedeerd overstappen in de gouden koets van pa en ma.

Mijn PrinsjesdagIk rende terug naar de redactieburelen aan de Haagse Prinsengracht en tikte mijn stuk, Uiteraard begon ik met het ongeval, maar verderop in het verslag maakte ik ook gewag van de juichende en zingende menigte, beschenen door inderdaad “ een waterig oranjezonnetje.” Dat kwam me later op een reprimande te staan van een oudere, republikeinse collega. Het trok wel de aandacht van het vakblad “ De Journalist” . Het blad constateerde dat nu geen twijfel meer bestond aan de oranjegezindheid van Het Vrije Volk.

Het inspireerde mij wel tot een cabarettekst die ik vermomd als radioverslaggever voordroeg voor het Rotterdamse cabaret In den Twijfelaar. In die tekst liet ik als een soort Theo Koomen de paarden van de gouden koets op hol slaan en de hele stoet in de Hofvijver belanden.

Na deze “ramp” liet ik een korte stilte vallen. Ik begon weer met de zinsnede “Daar drijft de pet behorend bij het uniform van inspecteur-generaal der Nederlandse strijdkrachten.” Weer een korte stilte. “Kijk aan. Daar zwemt hare majesteit de koningin met de Koninklijke schoolslag naar het eilandje in de Hofvijver.” Zo kwam alles weer goed en al zeg ik het zelf: Het nummer was een groot succes vooral tijdens de schoolfeesten waarop wij optraden.
Greep tijdens die schoolfeesten een rector of directeur van een school nog wel eens in wanneer wij wat te vrijmoedig over seks praatten of zongen, in de nazit van een première van het Rotterdams Toneel betrad de voorzitter van het bestuur van die toneelgroep de bühne en probeerde mijn als oranjeroos gecamoufleerde microfoon uit mijn handen te nemen. “Zo jongeman. Nu is het wel genoeg geweest met beledigen van ons vorstenhuis,”zo sprak hij.
De verzamelde acteurs en aanhang, die tot op dat moment maar matige interesse hadden getoond in ons optreden, reageerden als door adders gebeten. Fluitend en stampend eisten zij de voortzetting van de conference en triomferend kon ik het hele koningshuis weer nat maar ongedeerd aan wal zetten.

De volgende dag stond het incident in vrijwel alle Rotterdamse kranten, behalve in Het Vrije Volk. De recensent van die krant was vroeg naar huis gegaan.
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.