‘Kalifaat Rotterdam’

22 september 2016 door de Redactie

(Door Jim Postma)

Twee opvallende berichten in het AD van afgelopen dinsdag en woensdag, namelijk: ‘Aboutaleb frustreert nachtleven’ en ‘Horeca woedend over terrasbeleid.’ Wat dit laatste betreft gaat het over een concept-horecanota over de jaren 2017-2021. Daarin staat een omstreden regeltje. In die regel wordt aangegeven om in de toekomst de terrassen al om 23.00 uur ’s avonds te laten sluiten.

Daarnaast wil burgemeester Aboutaleb zoveel mogelijk het nachtleven van de grootste havenstad in Europa aan banden gaan leggen. Dus de ene betutteling na de andere betutteling. Aboutaleb wil in zijn beleid de uitbreiding van 24-uursvergunningen zoveel mogelijk tegengaan. Dit tot grote frustratie van coalitiepartij D66 en bekende horecavertegenwoordigers in Rotterdam en regio.

Waar zijn de tijden gebleven in deze stad dat je haast overal rondom de klok kon blijven stappen. In mijn tijd bij het Vrije Volk in de Witte de Withstraat kon je na je avond- en nachtdiensten met gemak naar nacht- en ochtendkroegen, discotheken en zelfs naar eethuisjes. Niet alleen in de Witte de With, maar praktisch in het gehele centrum. Van Oude Binnenweg tot Nieuwe Binnenweg, zelfs tot in Delfshaven toe. Rotterdam bruiste toen zoals het hoort bij onze levenslustige stad aan de Maas. (Foto hierboven © Rinus Vuik)

Vrije sluitingstijden
In die tussentijd werd er bij elk nieuw college van regeltjes veranderd als het ging om het uitgaansleven in de horeca. Een van de fijnste tijden – geloof het of niet – was toen burgemeester Bram Peper hier de scepter zwaaide. Hij begon met zijn college met het ‘experiment van vrije sluitingstijden.’ Kroegen en ook eetgelegenheden konden open en dichtgaan volgens het beleid van de uitbater zelf. En zo hoort het ook. Van zogenaamde ‘overlast’ was nauwelijks sprake omdat het uitgaansleven werd verspreid over de nachtelijke- en soms zelfs vroege ochtenduren.

Dit leidde er toe in Rotterdam dat het begonnen experiment van een jaar, automatisch werd verlengd. Al met al duurde dit meer dan drie jaar, zodat in die zin van een ‘experiment’ geen sprake meer kon zijn. Het stadhuis was tevreden, de politie klaagde er niet over en Peper zelf deed in alle opzichten dapper mee. Totdat hij verliefd werd op Neelie Kroes. Hij moest zelf zijn overmatig drankgebruik afzweren en daarna als nuchter man de horecasluitingstijden weer terugdraaien. Tot groot ongenoegen van heel horeca-Rotterdam. En pas veel later door Bram Peper zelf, die als nieuw AA-lid ook niet bepaald gelukkiger was geworden.

Honderden sluitingen
Inmiddels zijn er sinds die tijd en zeker na het rookverbod in 2008 honderden kleine bruine kroegen gesloten in allerlei wijken of die nog steeds voor een appel en een ei te koop staan. Volgens de officiële cijfers van nu beschikken 112 zaken van de ongeveer 630 horeca-inrichtingen nog over een 24-uursvergunning. Wie echter op dit moment in de stad ’s nachts nog even op stap wil gaan, moet deze nachtzaken met een kaarslichtje gaan zoeken.

Wie ze weet te vinden, met naam en locatie, met name in het centrum mag het zeggen. En dan bedoelen wij hier niet de zogenaamde ‘uitneemzaken’ met rode lopers en ‘rooie lichtjes’. Voor mij bekende 24-uurszaken als ‘Willen’s en Wetens’ op de Nieuwe Binnenweg en ‘Mondriaan’ op de Witte de Withstraat zijn reeds lange tijd verdwenen. Persoonlijk heb ik daar op leeftijd geen behoefte meer aan, maar wel dus de uitgaansgeneraties van nu.

Rotterdam hoort te bruisen, zeker omdat steeds meer toeristen en studenten uit andere steden onze stad graag bezoeken. Met zelfs wereldwijde lovende recensies in vele buitenlandse bladen die Rotterdam aanprijzen ‘als de Europese stad die je gezien moet hebben.’ Tel daarbij nog op het groeiende aantal cruiseschepen die via onze havens ons bezoeken.

Pluspunt
Een pluspunt is heden dat je steeds meer terrassen in de stad ziet verrijzen, hoewel hier regeltjesgeneuk nog steeds de boventoon voert. Rotterdam moet autoluwer. Sluit bijvoorbeeld de Coolsingel en de Witte de Withstraat in zijn geheel af voor autoverkeer. En ja, u raadt het al, nog meer terrassen met veel groenvoorzieningen. Dit alles in ons aller Rotjeknor’, waar het vrolijk en vreedzaam geknor weer ouderwets de boventoon moet gaat voeren. Net als het gezonde gezoem in bijenkorven.

‘De kroeg is de hoeksteen’, zeker als praathuis, van onze samenleving. Stimuleer daarom, juist in achterstandswijken, de terugkeer van het bruine cafeetje om de hoek. Op de plekken waar er al tientallen, zo niet een honderdtal verdwenen zijn.

Help daarin werkloos horecapersoneel, in plaats van uitkeringen, weer om een nieuwe toekomst op te bouwen. Terrassen open tot cafésluitingstijden, maar na 23.00 uur beslist geen muziek meer voor de overlast van omwonenden. Nachtzaken waar mogelijk weer terug en anders het herinvoeren van de vrije sluitingstijden. Zoals dat nog steeds succesvol verloopt in steden als Groningen en Maastricht. (Foto hierboven © Rinus Vuik)

Anders gaan wij met zijn allen het moeras in. Van Manhatten aan de Maas tot Staphorst aan de Maas. Kroegen- en kerkensluitingen in de afgelopen decennia bij de vleet. Moskeeën verrijzen alom en rondom ons heen als paddenstoelen uit de grond.

Nog even en wij zitten hier met zijn allen in het ‘Kalifaat Rotterdam.’

Amen!