‘Hell or high water’
Veteraan Jeff Bridges, die ooit bekendheid kreeg met een hoofdrol in ‘’The last Picture Show (Bogdanovich, 1971) die speelde in zo’n zelfde stomend stadje past daar als de pruimtabak kauwende Texas Ranger Marcus Hamilton, naadloos in. “I read the script and I said 'Oh man this is pretty good'", Bridges vertelt het met lijzig krakende Texaanse stem. Het is dezelfde stem die hij in de film als de bijna gepensioneerde Texas Ranger Marcus Hamilton laat klinken.
Een stem met levenslang boevenvangen achter zich, die samen met zijn indiaanse collega Alberto Parker, gespeeld door acteur van Comanche komaf Gil Birmingham, zet aan het pakken van wat een tweetal slordige bankrovers lijkt.
Al snel leidt no-nonsense Hamilton aan de feiten af dat dit geen gewone op het verkeerde pad geraakte boerenkinkels zijn. ‘These boys they aren’ t done yet’, merkt hij op. voor deze jongens is het nog niet voorbij”. Het is nog aan het begin van de uitstekende ‘Hell or high water’ en een paar componenten van wat dit een goede film maken hebben we al te pakken. Goed script, goede muziek (Nick Cave, Gilliam Welch) uitstekende regie, zeer goede acteurs. Genoemden Bridges en Birmingham als Hamilton en Parker, waarbij ze elkaar voortdurend uitdagen. Als Hamilton een schurk op het spoor komt en over zichzelf zegt 'Niet slecht voor een witte jongen'' repliceert Parker: 'Sometimes a blind pig finds a truffel'', soms vindt ook een blind varken een truffel. Dan zijn er hoofdrollen voor Ben Foster als de rauwe, gevaar uitstralende Tanner Howard en een levensechte Chris Pine als diens bedachtzamer broer Toby Howard. Ook de vele bijrollen zijn goed gecast.
Foto: Jenny Ann (Katy Mixon ) en Tanner
Het script is van Taylor Sheridon, ook schrijver van het in Mexico spelende misdaaddrama Sicario (Villeneuve, 2015). Vooral de dialogen zijn sterk. Meisje: You’re trouble. Tanner: The worst kind, darlin’. In your last days at the nursing home, you’ll think of me and giggle.
De film volgt in een klassiek derde persoons vertelpatroon beurtelings de belevenissen van de bankrovers, de twee broers Howard. Toby heeft er net vier jaar gevangenis opzitten. Tanner is gescheiden en heeft achterna gezeten door deurwaarders, maandenlang zijn moeder verzorgd. Het zou melodrama kunnen zijn, met de mis en scene en couleur locale van het verarmd Texaans platteland anno 2016, is het volwassen uitgewerkt eigentijds westerndrama. De regie is trefzeker. De film krijgt de lading van een klassieker zoals van de Coen brothers of Terrence Malick’s ‘Badlands’. Je zou daar zwakte in kunnen lezen, maar dat is het niet. Regisseur David Mackenzie smeedde een simpele trefzekere karakterisering van mensen en een sociaal klimaat. Het is een karakterisering die voor velen ook politieke urgentie heeft. Bij elkaar maakt het ‘Hell or high water’ meer dan ‘pretty good’.
En hoewel westerns bij uitstek thuishoren op het grote doek zal deze film daarbuiten ook nog lang meegaan. Daar staat de beeldhonger van Netflix, Amazon, het TV circuit en alle nieuwere media die ons nog wachten, borg voor. Om Texas Ranger Marcus Hamilton te parafraseren: These kind of films aren’t done yet.
.gif)
