Boijmans goes native met 'Snakken naar Boijmans'
Museum Boijmans Van Beuningen dat al een eeuwigheid dicht is en nog blijft, is vanaf begin deze maand en nog tot 7 juli een vijftal weken + nog een weekeind open. Het gebouw en een aantal boeiende voor deze gelegenheid bijeengebrachte kunstwerken worden geëxposeerd onder de titel Snakken naar Boijmans.
Veel mensen, Rotterdammers, liefhebbers, kunstenaars missen 'hun' museum. De bouw wordt geplaagd door vertragingen. Dat neemt niet weg dat het museum intussen 175 jaar oud werd.
Door het bouwwerk-in-renovatie heen is een route aangelegd waarvoor zeven hedendaagse kunstenaars werd gevraagd om met hun werk op zeven herinneringsmomenten uit de 175 jarige geschiedenis te reflecteren. Op zes plekken op de route wordt de bouwgeschiedenis en de bouwdelen van het museum met video's toegelicht. Het gebouw is nu eenmaal, net als de stad waar het deel van uitmaakt, een collage.
Wat het oplevert is boeiend en oer-Rotterdams. Het doet -kennelijk onbedoeld- denken aan al die low budget tentoonstellingen die Rotterdamse kunstenaars zelf in de loop van de laatste 45 jaar gemaakt hebben. Ze maakten en maken gebruik van oud fabriekshallen, loodsen, kantoren, in een enkel geval van schepen of voertuigen, leegstaande winkels en woonhuizen, om hun werk en dat van collega's tentoon te stellen.
Door het officiële circuit werd zeker in het begin soms gezien als armoede. Sommige officiëlen, bezoldigde kunstambtenaren, probeerde het te imiteren en in een aantal gevallen gingen ze er mee te concurreren. Vaak haalde ze de angel eruit doordat juist de combinatie van locatie, kunst en eigen initiatief de kracht van die kunstenaarstentoonstellingen en initiatieven vormden.
Wat Snakken naar Boijmans, behalve uitstekende kunstwerken, boeiend maakt, is dat hier het omgekeerde gebeurd. Het 'officiële gebouw' is door de renovatie uitgekleed, gestript, is in een staat van gecontroleerde ruïne waarin een kunsttraject gemaakt wordt waarin kunstwerken en gebouw symbiotisch in elkaar over gaan.
Museum Boijmans is, gemeten naar de maatstaven van Rotterdamse kunstenaars van de laatste 45 jaar, nog nooit zo, native, zo dicht dicht bij zijn stedelijk-kunstzinnige roots geweest.
Wand in de grote Bodon zaal Foto Ronald G
.gif)
