Baudet's roze 'reptielen' -truc
-Foto-S-Andor-L.JPG)
(opinie) Wij worden geregeerd door kwaadaardige reptielen zegt een landelijk politicus. Onze landsbestuurders horen daar niet bij. Die zijn zo dom dat zij dat niet zien en niet eens omgekocht hoeven te worden.
Natuurlijk valt de hele wereld over die uitspraken heen om duidelijk te maken dat de politicus in kwestie nu helemaal van de ratten besnuffeld is. Dat nu, zou wel eens de bedoeling van de politicus kunnen zijn. Je roept iets idioots, zorgt dat iedereen je voor gek verklaart, ongelofelijk veel publiciteit genereert om daarna te kunnen zeggen dat het wederom een bewijs is van de domheid van die criticasters omdat ze niet eens begrijpen dat het vanzelfsprekend niet letterlijk om reptielen gaat, maar om een metafoor die de verdorven slechtheid van de types, die werkelijk aan de touwtjes trekken, typeert. Zoiets.
Roze olifant
Als het klopt is het vanuit de optiek van psychologische gespreksvoering een interessant fenomeen. Het is perfect te orkestreren ook. Je weet van te voren welke kritiek er komt en dus ook hoe je die direct omver kunt halen. Eenzelfde fenomeen dat populisten graag hanteren is dat van de ‘roze olifant’. Als je zegt: denk niet aan een roze olifant, denkt iedereen daar direct aan. Bijvoorbeeld minister Kaag is opgeleid aan de Oxford University. Oxford University is de plek waar spionnen worden opgeleid. Ik zeg daarmee niet dat minister Kaag een spion is. De begrippen ‘Kaag en spion’, zijn daarmee direct en effectief aan elkaar gekoppeld. Het gebruik van ‘grote woorden’ is ook een geliefde truc van populisten. Om de klipklap smijten met termen als misdadiger, idioot, landverrader als mensen een andere mening verkondigen dan de populist in kwestie wenselijk acht. Een coalitie noem je ‘partijkartel’, omdat het woord ‘kartel’ direct samenzweringen doet vermoeden en je spreekt van ‘politiestaat’ als agenten optreden tegen gewelddadige protestanten of andere lieden die menen de aanwijzingen van de politie aan hun laars te mogen lappen.
Ondermijnen
Ja, er is sprake van een complot. Een complot van mensen die erop gericht zijn de rechtstaat te ondermijnen. Nee, die rechtstaat is niet zonder fouten. De fouten mogen bekend worden, moeten hersteld worden. Dat er iets mis is met de verdeling van welvaart op de wereld en dat het grote geld in handen is van enkelingen, mag worden gecommuniceerd. Die weg gaat niet via het land van populistische desruptiviteit, maar door het domein van de parlementaire democratie.
-20090804-S.JPG)
.gif)
