Mozes en zijn Geboden

04 april 2018 door Jim Postma
Mozes en zijn Geboden

 

God de Almachtige riep Mozes op het matje.

Natuurlijk niet op die platvloerse aarde zo

ergens midden in de dorre woestijn.

 

Maar op de hoogste trede van Mount Sinaï

Mozes sloft er op zijn verouderde sandalen

slofje, na slofje naar toe. Een hele klim.

 

Intussen bleef zijn volk in diepe nieuwsgierigheid

achter bij de voet van de hoge berg. Jammerend

en lamenterend aan alle kanten

 

Pas na enkele uren komt Mozes op zijn ‘gemakkie’

naar beneden gesloft.

Het volk begint hem al toe te juichen.

 

‘En Mozes?, wat zei Hij? ‘Wat heeft Hij aan jou

verteld, wat wij met zijn allen nog niet weten?’

 

En vlak voordat Mozes weer helemaal beneden

was, sprak hij vanaf een slechts twintig meter

hoge richel boven de woestijn alsof hij

als een rockstar op het podium stond.

Met alle ogen als schijnwerpers op hem gericht.

 

Mozes kuchte nog even, bleef doelbewust zo’n

minuut in stilte de verdere nieuwsgierigheid

van zijn volk aanwakkeren en sprak toen

handenwrijvend alsof je een speld kon horen vallen:

 

‘Hij begon met 17!’ Maar ik heb het afgemaakt op 10!’.

 

Jim Postma

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.