Rusland erkent van Oekraïne afgescheiden republieken Donetsk en Loehansk en verleent militaire 'steun'
(updated dinsdag 22 feb 11.46 AM) In een televisietoespraak op maandagavond 21 februari verklaarde Poetin dat Oekraïne integraal deel van de Russische geschiedenis is en de Oost-Oekraïne -Donetsk en Loehansk-het oude Russische land. Hij zei er zeker van te zijn dat het Russische volk zijn beslissing zou steunen.
Dezelfde maandagavond tekende President Poetin namens de Russische Federatie, verdragen van vriendschap, samenwerking en wederzijdse bijstand en de Volksrepubliek Loehansk en de Volksrepubliek Donetsk.
De Russische Federatie erkent daarmee de zelfuitgeroepen republieken Donetsk en Loehansk Rusland lapt daarmee Oekraïense en Westerse zorgen over escalatie rond Oekraïne aan zijn laars. Russische troepen gaan nu 'vredesoperaties' uitvoeren in de door haar erkende Donbas(s) republieken. Een de facto bezetting want er zijn dan wel in 2014 volksrepublieken aldaar uitgeroepen, maar dat ging, anders dan óp de Krim, niet unaniem.Er was zowel in Donetsk en Loehansk ook steun voor de Maidanrevolutie van dat jaar.
8 jaar burgeroorlog ondanks Minsk-akkoorden
De opstandige delen van de provincies 'oblasten' van de republiek Oekraïne ofwel de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Loehansk, verklaarden zich onafhankelijk van Oekraïne na een onofficieel referendum over hun status in mei 2014. Dat was kort na de annexatie door Rusland van het Oekraïnse Krim-schiereiland.
De op verschillende data in 2014 tussen Oekraïne, de Russische Federatie en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) gesloten Minsk-verdragen moesten toen een eind maken aan het gewapende geweld dat daar was uitgebroken. De strijd ging tussen Oekraïne en pro-Russische rebellen en tussen voor en tegenstanders van afscheiding. De Minsk akkoorden beoogden onder meer een duurzame wapenstilstand, de bescherming van burgers en eerlijke verkiezingen en gedeeltelijk zelfbestuur in de gebieden. In 2015 al was er van wapenstilstand en navolging totaal geen sprake meer. De oorlog aan de grillige frontlinie door Donbask en Loehansk sleepte zich ondanks de akkoorden voort en zou tot op heden zeer hoge kosten hebben gehad, waaronder meer dan 14.000 mensenlevens als direct gevolg van het krijgsgeweld.
Boedapest memorandum
Rusland was een van de ondertekenaars van het zogeheten Boedapest memorandum van 1994 dat werd ondertekend door drie kernmachten: de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Oekraïne zou zijn circa 1800 kernwapens opgeven in ruil daarvoor kreeg het veiligheidsgaranties tegen bedreigingen of het gebruik van geweld tegen de territoriale integriteit of politieke onafhankelijkheid van het land.
Toen Poetin in 2014 het Oekraïense schiereiland de Krim annexeerde verklaarde hij dat memorandum als niet meer geldig omdat in Oekraïne met de Maidan revolutie van begin 2014, een nieuwe staat was ontstaan "en" in de woorden van Poetin, "met deze staat hebben we geen verplichte documenten ondertekend." Het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten plus Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, en Japan verklaarden dat de Russische betrokkenheid een schending was van verplichtingen van het Boedapestmemorandum tegenover de Oekraïne.
De erkenning van de in 2014 op Oekraïens grondgebied uitgeroepen twee volksrepublieken werd ingeleid door nieuwe beschietingen aan weerszijden van de frontlinies die door Donetsk en Luhansk lopen. Ze komt ook op een dusdanig moment dat ze niet meer kan afleiden van de zondag afgesloten Olympische Winterspelen op het grondgebied van Rusland's bondgenoot China of van de eveneens zondag afgelopen Münchener veiligheidsconferentie.
Duidelijk is dat Moskou harde machtspolitiek voert en onduidelijk is waar het eindigt. Die onduidelijkheid kan een doel op zich zijn. Zo kan een land, een machthebber, stap voor stap zijn doel bereiken zonder grote plotselinge escalaties. Het is eerder vertoond in niet alleen in de vorige eeuw. Hetzelfde zie je met de toenemende Chinese druk in het gebied rond de Zuid-Chinese Zee. Intussen heeft
Economisch hebben de democratiën in de wereld ten opzichte van de Russische Federatie de sterkste troefkaarten, met sancties als wapen. Het ziet er tot nu naar uit, dat dit niet genoeg is om een democratisch Oekraïne te beschermen.
Kaart van de bufferzone vastgesteld door het vervolgmemorandum van 19 september 2014 van het Verdrag van Minsk
05-Kou-cmp--Foto-RP-Glasbergen---S.jpg)
-20090804-S.JPG)
.gif)
