De bestorming van het Witte Huis en de veerkracht van de democratie

16 januari 2021 door Ronald Glasbergen
De bestorming van het Witte Huis en de veerkracht van de democratie
Hekken rond het Capitool. Schermopname van CNN 

De Verenigde Staten zijn een paradox. Het is nog steeds het machtigste land ooit, militair en economisch. Machtig en de eerste moderne democratie gefundeerd in de 18e eeuw, nog voordat de Franse revolutie de moderne wereld op zijn grondvesten deed schudden. Een democratische republiek met geweldige kwaliteiten en even geweldige historische gebreken. Gebreken als de slavernij en de oorlogen tegen de inheemse bevolking.

Het is een republiek die zich laat vergelijken, en die zichzelf niet zelden vergeleek met het keizerlijke Rome. Een land gebouwd op enorme interne verschillen, etnisch, regionaal, economisch, religieus, politiek, sociaal, cultureel. Zoveel verschillen dat ze meestal juist verenigend werkten in plaats van de natie te verscheuren.

De uitzondering was de verscheurende burgeroorlog van midden 19e eeuw. Zelfs de crisis van de jaren dertig, de burgerrechtenbeweging en de Vietnamprotesten, Watergate, brachten niet meer zo'n crisis te weeg als toen tussen 1861 en 1865. Tot dus 155  jaar later, een crisis waarin de zittende president  zich twee maanden lang verzet tegen de uitslag van volgens alle rechtbanken en onderzoeken, eerlijk verlopen verkiezingen. 

Een crisis die eindigde met een gewelddadige bestorming van het parlement , waarbij een deel van de bestormers zo bleek, parlementsleden geweld aan wilde doen, en zelfs zou hebben willen doden. Het onderzoek loopt. De explosieven die de bestormers achterlieten zijn onschadelijk gemaakt. Het Capitool is veranderd in een vesting. In de gangen slapen bewapende militairen van de Nationale Garde om het gebouw te beschermen.

Soldaten van de Nationale Garde bivakkeren in het Capitool om nieuwe aanvallen te voorkomen. Schermopname van CNN  

Ex-gouverneur en filmster Arnold Schwarzennegger vergeleek de bestorming van het Witte Huis met Kristalnacht, de infame aanval op joodse Duitsers en hun eigendommen in het Duitsland van Adolf Hitler. De vergelijking gaat deels mank, deze bestorming was politiek en voor een kleiner deel racistisch geïnspireerd. Trump is geen Hitler. Waar de vergelijking wel voor opgaat, is dat de haat van de straatboeven van Hitler gevoed was met leugens. Trump heeft zijn grote en wijdverbreide aanhang de afgelopen twee maanden voortdurend gevoed met de leugen van 'gestolen' verkiezingen. Niet Joe Biden maar hij de winnaar zou zijn. Hij heeft zijn aanhang systematisch opgeroepen zich te verzetten. Een deel van die aanhang geloofde dat, een deel wilde dat geloven.

Mensen zijn verantwoordelijk voor hun daden dat geldt ook voor Trump en voor zijn  aanhangers. De ontzetting van mensen als Schwarzenegger, de meerderheid van de Amerikanen en ieder die het goed voor heeft met de democratie, is dan ook geen wonder. De bestorming van het Capitool was immers een aanval van binnen uit op die democratie. Nu waakt rond het Capitool de Nationale Garde van verschillende staten om een herhaling van de bestorming te voorkomen. Aan Joe Biden de taak om saamhorigheid te smeden in de gespleten boedel die Donald Trump achterlaat.

Woensdag 20 januari, de dag dat Joe Biden geinäugureerd wordt als president, komt er een eind aan een slecht tijdperk voor de waarheid en democratie.  

Nancy Pelosi pleit voor impeachment van Trump.  Beeld

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.