IFFR: Dementie, gangsters en een struisvogelei in 'Synapses'
Een synaps is het uiteinde van een zenuw, de plek waar de impulsoverdracht plaats vindt, van de ene naar de andere zenuw. Een gevoelige plek dus en daarvan zijn er genoeg in de familie die Tso-chi Chang tot onderwerp heeft genomen. Tegelijk zijn die synapsen zo alomtegenwoordig in alle met zenuwstelsel toegeruste levensvormen dat ze weer gewoon worden. De gevoeligheid waarover de titel spreekt is dan ook voor een groot deel metafoor voor het gevoel waarmee filmer Tso-chi Chang de audiovisuele verteltrant van zijn film stuurt.
still uit 'Synapses'
Onnadrukkelijke filmstijl
'Synapses' onthult in korte, kalme episoden, steeds iets meer over de gemoedstoestand van de verschillende leden van de familie die centraal staat in zijn film. Het zijn die episodische structuur en de rustige cameravoering, die samen met de ingehouden loungeachtige muziek, het ritme van de film bepalen. In de cameravoering is het licht heel belangrijk, het licht van een tropisch Taiwan, het licht van contrasten tussen donkere interieurs en de helder verlichte maar dampige exterieurs.
Taiwanese opera
Binnen die kaders heeft Tso-chi Chang, terloops en onnadrukkelijk, veel te vertellen over de familieleden en de gebeurtenissen rond de terugkeer van dochter Xiao (Meng Li).
Xiao keert na een zes jaar lange gevangenisstraf -waarvoor leren we pas veel later in de film- terug naar haar ouderlijk huis. Het huis dat ze evenals voor haar vertrek opnieuw met haar ouders, haar broer en haar acht jaar oude zoontje betrekt. Haar vader, die ooit producent van muziekshows voor het leger van Taiwan was, is in die tijd in toenemende mate dement geraakt. Hij wordt verzorgd door Wang Feng (Hsueh-Feng Lu), de moeder van Xiao, die ooit actrice en zangeres was in de traditionele Taiwanese Hokkien opera. Nu is haar een andere rol toebedeeld en probeert ze het gezin, waar ook het buitenechtelijke kind van Xiao bijhoort, zo goed mogelijk in banen te leiden.
New Wave
Haar kleinzoon heeft warme belangstelling voor natuur, de kikkers en struisvogels in zijn omgeving. Die laatste komt van een oude man met riksja die een zelfgekozen leven als vagebond leidt en een struisvogel bij zich heeft. Hij geeft het kind bij gelegenheid een struisvogelei om uit te laten broeden. Een verre oom met een geheim en het plots binnendringende geweld van Xiao's oude liefde voor een lokale gangster completeren het verhaal in de film.
De film vertelt dus over een Taiwanese familie die Taiwanese New Wave filmer Tso-chi Chang. De filmer was bij Hou Hsiao Hsien in de leer en Synapses ademt onmiskenbaar de sfeer van diens werk. Maar ook van andere Taiwanese meesters zoals Tsai Ming Lian en Edward Yang.
Geduld loont
Als in de films van Hou Hsiao Hsien lijken en zijn al die gebeurtenissen ondergeschikt aan een groter ritme die het leven niet in dagen en gebeurtenissen, maar in golven van verstrijkende tijd bepaalt. Tso-chi Chang brengt dat stijlvol, ritmisch, met uitgewogen montage en met zorgvuldige kadrering en clair-obscur in beeld. Maar eigenlijk hoef je dat allemaal niet te weten, gewoon een beetje geduld opbrengen en je wordt door de film beloond.
'Synapses' : Xiao en haar vader Still uit de film
Foto's: Chen Chi-gheng en Hsu Chih-chun
05-Kou-cmp--Foto-RP-Glasbergen---S.jpg)
-20090804-S.JPG)
.gif)
