Ik dank deze kerst de wetenschap
Deze kerst barricadeer ik mijn voordeur, loop ik beslist geen trap op of af, ik beweeg me amper, ik blijf op de bank. Dan kan er niets gebeuren.
Ik kijk op tegen de kerst. Niet omdat ik eenzaam ben . Nee dat is het niet. Ik ben bang dat mij iets overkomt. Ik geef het toe, het is vreemd gedrag. Maar verklaarbaar:
Twee jaar geleden belde de politie tijdens de kerstdis op mijn mobieltje. ,,Mijnheer ik heb een nare mededeling voor uÓ. Ik schrok me rot. Dacht direct aan een ernstig ongeval met mijn allerdierbaarste, die op pad was. Ik was opgelucht toen hij zei: ,,Er is bij u ingebroken".
Ik racete op fiets zonder licht naar huis. Mijn begane grond en eerste etage in een oude wijk waren omsingeld. de ruit van de huiskamer was verbrijzeld. De politie wist niet zeker of de inbreker nog binnen was. Helaas bleek dat niet zo. Alleen mijn oude trouwe laptop was verdwenen. Ach, daar valt overheen te komen. Tenminste, als er niet negen maanden werken aan een boek in dat computertje zit. Ook het schijfje met de back-up was verdwenen, Dat zat namelijk in de computer. Dat was even slikken.
Vorig jaar was gezellig. Met vrienden opnieuw aan de kerstdis. Totdat ik voorover van de trap viel. Met mijn bloedend hoofd in een rare stand lag ik bewusteloos onder aan de trap. Via een ladder van de brandweer werd ik geboeid, plat gespoten en ingezwachteld naar beneden getakeld en per ambulance met sirene afgevoerd naar Dijkzigt.
Na een operatie van vier uur werd mijn gebroken nek weer stevig in het gelid gezet.
Ik schrijf tot u als een dankbaar mens. Dankbaar dat ik niet even in Afrika was, toen dit gebeurde. Dankbaar dat ik weer gewoon leef. Het is kerst, ik weet het, het zijn religieuze christelijk dagen. Vindt u het erg als de ik wetenschap deze dagen wat dankbaarder ben?
.gif)
