De millennium gekte

29 december 2008 door de Redactie

Op dinsdag 28 december 1999 kwamen we met alle leidinggevenden van de toenmalige Noordelijke Dagblad Combinatie bijeen in de filmzaal van de vestiging in Groningen.
Voor ons lag een noodscenario. Hoe zouden we, wanneer alle computersystemen op 1januari 2000 zouden ploffen, toch onze kranten kunnen uitbrengen? In de voorafgaande periode had een gespecialiseerd bureau voor veel geld alle systemen al zo goed mogelijk onderzocht. Het leek allemaal wel mee te vallen. Alleen in de drukkerij was nog een risico. Mogelijk zouden de karretjes die geheel automatisch de grote rollen papier vervoerden en aan de pers hingen niet millennium bestendig zijn. Daar snelden ogenblikkelijk enkele Ed en Willem Bevers op af.

Op vrijdag 31 december 1999 diende ik mij als zogenaamd “locatiemanager”zo rond 23.00 uur te melden om wanneer zaken mis gingen direct alarm te kunnen slaan. Ten einde deze oudejaarsavond toch wat op te vrolijken had de directie een karretje met wat oliebollen en andere hapjes, een flesje wijn en een fles champagne klaargezet.

Rond kwart voor twaalf kwam in het overigens volstrekt verlaten gebouw een meneer van de beveiliging langs. Hij ging even zitten en toen de klok twaalf had geslagen wensten wij elkander een mooi 2000. We klonken met rode wijn, want hij hield ook niet van champagne. We wisten toen al dat in het deel van de wereld waar de klok al twaalf had geslagen er hemelaal niets aan de hand was. In Nederland zaten commissarissen van de koningin in crisiscentra gereed. Maar de rampen kwamen niet. In de loop van die nacht maakten we een extra editie. Alles functioneerde normaal. Ook de karretjes die de rollen papier naar de pers brachten. Alles leek ook gewoon beter te gaan. De koude oorlog was voorbij. In het Catshuis zetelde Wim Kok. Zelfs op de Balkan ging het beter.

We namen nog maar een glaasje wijn. Dat hadden we wel verdiend