Kale Willem (2) : ‘Dat hoeft niet meer. De zaak is nu van ons’

09 januari 2011 door Jim Postma

Na het mooie verhaal van Tim Donia naar aanleiding van het overlijden van de legendarische barkeeper ‘Kale Willem’ van het journalistencafé De Schouw nog enige anekdotes.

Zeer lang geleden woonde Willem samen op de Bergweg met een iets oudere dame. Zelf vertelde hij mij ooit dat de relatie met een knallende ruzie tot een einde kwam waarbij zijn persoonlijke bezittingen uit het raam werden geworpen. Daartoe behoorde ook zijn strijkplank die met zo’n kracht uit het raam werd gesmeten, dat een poot van de strijkplank vast kwam te zitten in de tramrails van Lijn 4 die nog steeds over de Bergweg rijdt.

Willem: ,,Daar stond ik dan. De strijkplank zat vast. Er zat niets anders op dan de plank vooruit te duwen naar de RET- remise in Hillegersberg. Met uiteindelijk drie luid tingelende trams achter mij was de bestuurder van de voorste tram zo vriendelijk vlak voor de remise de wissel even om te zetten. Zo kon ik door naar mijn eindpunt en mijn strijkplank bevrijden.’’

Er werd ook behoorlijk gepoft in De Schouw. Achter in de zaak lagen steeds meer vergelende bonnen op de bar. Tot er een keer werd ingebroken en toen waren die bonnen natuurlijk verdwenen.

Maar het mooiste verhaal heb ik zelf meegemaakt toen ik na een avonddienst bij Het Vrije Volk na sluitingstijd nog een biertje dronk. Op dat moment hadden in ieder geval Bolle Frans, ik weet niet zeker wel of niet samen met Kale Willem, de zaak gepacht. Zij waren bezig de kas op te maken. Terwijl zij aan het tellen waren liet Bolle Frans routineus een biljet van honderd gulden in zijn zak glijden.

Kale Willem: ,,Frans. Dat hoeft niet meer. De zaak is nu van ons.’’